زمان آن فرا رسیده است: جبهه مقتدر سیاسی، امیر امیری - Gooya News

پیکربندی تازه‌ای که در فضای سیاسی رخ نمایی کرده است، ورود ما به دوره تازه‌ای را نشان می‌دهد که باید از آن استقبال کرد، زیرا مرزبندی های سیاسی کنونی را شفاف‌تر، روند پیکار سیاسی را مشخص تر، و فرایند «تمایزها» را روشن‌تر از پیش خواهد کرد.

رونمایی از چیدمان تازه، آن هم از مکانی که انتظار می‌رفت پیام «صلح» از آن بازتاب یابد تا «شاید» نهال دوستی نشانده و درخت دشمنی برکنده شود، در عوض سرود کینه و عداوت سر داده شد تا بار دیگر با ستایش از انقلابی ویرانگر، ائتلاف های سیاسی در بطن انقلاب اسلامی تداعی شود، ائتلافی که هیچ‌گاه میان ارتجاع سیاه و لشکریان سرخ اش متوقف نشده است و همواره خود را در بزنگاه های گوناگون در شکل‌های مختلف بازتولید کرده است.

خصلت قبیله‌ای این طایفه سیاسی منزوی بیش از هر چیز بر مواضع نسبتاً تند ضد ایران، پهلوی ستیزی و بویژه دشمنی با شاهزاده رضا پهلوی استوار است. ماهیتی که برخاسته از نمود عینی ورشکستگی سیاسی نسل بنجل پنجاه و هفتی، امت گرایان رنگارنگ و قوم گرایان تجزیه طلبی است که با رجعت به اصل خویش و بازگشت به فضای نوستالژیک گذشته، نیاز دارد تا با مرزبندی و مفصل بندی گفتمانی خویش با نبض جامعه، بار دیگر همانندی هایش را با ارتجاع سیاه نشان دهد.

افق گشایی در سیاست ملی با آلودگان به ویروس خطرناک انقلاب اسلامی و تفکر بازدارنده پنجاه و هفتی غیر ممکن است. تاریخ همگی این سازمان‌ها از همان آغاز، شامل دشمنی پنهان و آشکار با هویت و فرهنگ ملی، گذشته تاریخی و به طور کلی با هر چیزی که رنگ و بوی ایران و ایرانی دارد، بوده است. این دشمنی ذاتی را هرگز نمی‌توان با تغییر راهبرد و رویه سیاسی، دوستی که جای خود دارد، حتی به آتش بس تبدیل کرد، زیرا فلسفه وجودی آن‌ها به خطر می‌افتد. آن‌ها در ایران ستیزی بوجود آمده‌اند، در دامن بیگانگان پرورش یافته‌اند، در دشمنی با یکی از دودمان های ایران‌ساز پادشاهی «سیاسی» شده‌اند و دست آخر بعنوان پالان چهارپایان به خدمت آخوندهای شیعه درآمدند.

سپهر سیاست اما اینک شکل تازه‌ای به خود گرفته است و ما را در مسیر دگرگونی مناسبات سیاسی قرار داده است که بی‌اعتنا به خطوط پیشین، از یک سو، بر جابجایی محورهای تقابلات و تعارضات سیاسی دلالت دارد، و از سوی دیگر، سبب ساز الگوی جدیدی از همکاری و همگونی در سیاست و سیاست ورزی خواهد شد.