بیماری‌هایی که موجب دفع پروتئین از کلیه‌ها می‌شوند

به گزارش «تابناک»، در مورد بیماری دیابت و فشار خون، بیشتر از این که عوارض دفع پروتئین مهم باشد، این عارضه نشانه وخامت بیماری و شروع آسیب کلیه‌هاست و نشان می‌دهد هر چه سریع‌تر باید قند خون کنترل شود و فشار خون پایین بیاید.

در دیابت نوع ۱ و ۲، نخستین علامت اختلال عملکرد کلیه، دفع مقادیر کم آلبومین در ادرار است که میکروآلبومینوری (microalbuminuria) نامیده می‌شود. با کاهش بیشتر عملکرد کلیه، مقدار آلبومین موجود در ادرار افزایش می‌یابد و میکروآلبومینوری به پروتئینوری کامل تبدیل می‌شود.

در پرفشاری خون (فشارخون بالا)، دومین عامل ایجاد بیماری کلیوی مرحله انتهایی است و وجود پروتئینوری در فرد مبتلا به فشارخون بالا، نشان دهنده کاهش عملکرد کلیه است و در صورتی که فشارخون بالا کنترل نشود می‌تواند به نارسایی کامل کلیه پیشرفت کند.

نشانه‌های اولیه پروتئینوری

پرادراری
بیدار شدن در شب برای دفع ادرار
اِدِم اندام‌ها (ورم دست‌ها، پاها، شکم و صورت)
ادرار کف آلود
این‌ها نشانه‌های قطعی برای این مشکل نیستند و به طور شایع‌تر، پروتئینوری با هیچ علامت و نشانه‌ای همراه نیست و فقط در آزمایش ادرار مشخص می‌شود.

روش تشخیص دفع پروتئین در ادرار

اولین قدم در معاینات این است که ثابت شود بیمار پروتئینوری دارد یا نه. این مورد با آزمایش ادرار معمولی در یک شبانه‌روز کامل مشخص می‌شود. در این حالت، بیمار صبح روز اول ادرارش را دور می‌ریزد و پس از آن تا ۲۴ ساعت، یعنی تا صبح فردا، هر بار ادرارش را در ظرفی که از آزمایشگاه گرفته است، جمع می‌کند.

صبح فردا، پس از جمع کردن ادرار ها، همه آن‌ها را به آزمایشگاه می‌برد. برای بیماری که دچار ورم در تمام بدن شده، اگر آلبومین در ادرار ۲۴ ساعته، بیشتر از ۵/۳ گرم باشد، بیماری نفروتیک (بیماری دفع شدید پروتئین از کلیه‌ها) را مطرح می‌سازد، که باید با روش‌های تشخیصی تکمیلی، نوع بیماری کلیه را مشخص ساخت.

وجود یا نبود گلبول‌های قرمز و گلبول‌های سفید در ادرار بیمارانی که پروتئین دفع می‌کنند، در تشخیص بیماری اهمیت دارد. در این شرایط بیماران باید به نفرولوژیست (فوق‌تخصص بیماری‌های کلیه) برای اقدامات تکمیلی مراجعه کنند.

اگر فرد پروتئینوری پیدا کند و حجم پروتئین دفعی زیادتر از حد مشخص باشد، جایگزینی این پروتئین برای بدن مشکل می‌شود.

نکته مهمی که باید بدانید این است که پروتئین‌ها مولکول‌هایی هستند که در داخل رگ‌ها ایجاد فشار اسمزی می‌کنند و با این کار باعث می‌شوند که آب از درون رگ به درون بافت‌ها نشت پیدا نکند. به همین دلیل یکی از نشانه‌های پروتئینوری، نشت آب به خارج از عروق است که این مورد را به صورت ورم می‌توان مشاهده نمود. این حالت (اِدِم) در قسمت‌هایی که پوست شل است، مانند زیر چشم، سریع‌تر ایجاد می‌شود. در این شرایط اِدِم اندام‌ها به وجود می‌آید به صورتی که اگر فرد انگشتر دست می‌کند، برایش تنگ می‌شود.

البته لازم به ذکر است که هر ورمی در دست و پا دلیل پروتئینوری نیست. خیلی از بیماران هنگام مراجعه به پزشک به دلیل ورم دست و پا نگران بیماری کلیوی هستند. ولی این طور نیست که هر کسی با وجود ورم زیر چشم لزوما پروتئینوری داشته باشد.

برای اینکه خیال‌تان راحت شود، بهتر است هر ۶ ماه یک بار به پزشک مراجعه نموده و و آزمایشات لازم را انجام دهید، اما چنانچه فردی دچار علائمی نظیر پرادراری، سوزش ادرار، تکرر ادرار و خون ادراری شد باید فورا به پزشک مراجعه کند.

پس از تشخیص بیماری ممکن است توسط پزشک رژیم غذایی خاصی تجویز شود. البته ممکن است برای تشخیص دقیق بیماری نیاز به نمونه‌برداری از کلیه نیز وجود داشته باشد. این کار به دلیل تشخیص دقیق بیماری انجام می‌شود؛ چراکه هر بیماری کلیه، درمان و داروی خاص خود را دارد.