سهرابیان: هدف‌مان کسب ۳ سهمیه المپیک است/ دلیل تنفر ورزشکاران از فوتبالیست‌ها، رفتار و مصاحبه‌های خودشان است

خبرگزاری میزان - علیرضا سهرابیان، رئیس فدراسیون قایقرانی در نشست خبری پیش از آغاز لیگ برتر روئینگ در جمع خبرنگاران، درباره تکلیف کادرفنی تیم ملی آب‌های آرام و تعداد سهمیه‌های المپیک مورد انتظار فدراسیون، اظهار داشت: ما می‌توانیم سهمیه بگیریم و امیدواریم حداقل سه نفر سهمیه المپیک را کسب کنند. کشور‌های دیگر در پیست‌های خوب و شرایط بهتر تمرین می‌کنند، اما امیدوارم بچه‌ها بتوانند سهمیه بگیرند. بچه‌ها هر کدام با مربی اختصاصی خود و در شهر‌های خودشان تمرین می‌کنند.

وی افزود: در مورد مربی خارجی در حال رایزنی هستیم. در حال صحبت با مربیان کشور روسیه هستیم و امیدوارم به زودی به نتیجه برسیم. تعجیل در این کار ندارم، چون می‌خواهیم نتیجه خوبی بگیریم. روسیه در جهان و المپیک حرفی برای گفتن داشته است. با کشور‌های دیگر نتوانستیم به نتیجه برسیم، چون مربیان خوب با شاگردان خود تمرین می‌کنند.

سهرابیان در مورد تعداد سهمیه‌هایی که ایران شانس کسب آن را خواهد داشت گفت: دو قایق در روئینگ داریم و امیدوارم بتوانیم سهمیه هر دو قایق را بگیریم. در آب‌های آرام فقط قایق اول به المپیک اعزام می‌شود. برای اعزام هم رکورد ورودی گذاشته‌ایم و به این ترتیب نفراتی که به مسابقات انتخابی می‌روند باید شرایط خوبی داشته باشند. 

رئیس فدراسیون قایقرانی پیرامون کسب سهمیه در بخش پاراکانو تصریح کرد: برای سهمیه پاراکانو هم به همین شکل است و حداقل کسب یک سهمیه و حتی نیم نگاهی به کسب مدال هم داریم و امیدوارم در این مسیر مشکلی پیش نیاید. درباره حضور محسن میلاد و مربیگری‌اش قرار شد وی تغییر کند و احمدرضا طالبیان در رأس این تیم قرار بگیرد. طالبیان قبلاً هم مربی پاراکانو بوده، وی ورزشکار خوبی بوده و مدال طلای بازی‌های آسیایی را هم در کارنامه خود دارد. حضور وی به عنوان مربی قطعی شده و کار خود را به زودی شروع خواهد کرد.

وی در پاسخ به سوالات خبرنگاران در مورد خداحافظی ناگهانی نازنین ملایی و حواشی بوجود آمده در این خصوص گفت: در یک خانه هم، فرزند از صحبت‌های پدر ناراحت خواهد شد. اشک و لبخند‌های زیادی را دیده‌ایم. ملایی موفقیت‌های زیادی داشته و فرزام هم مربی بسیار خوبی است، اما اختلاف نظر‌هایی بین آن‌ها پیش می‌آید. ملایی با توجه به تجربه زیادی که کسب کرده، پرچم ایران را در میادین مختلف به اهتزاز درآورده است. وی به این نتیجه رسید که برای اهداف خود به مربی دیگری نیاز دارد. خوشحالم که آزادانه نظر خود را بیان کرده و اصلاً درگیری و مسائل دیگری هم مطرح نشده است.

رئیس فدراسیون قایقرانی خاطرنشان کرد: وی برای پیگیری تمریناتش با توجه به درخواستش و اعلام ما به کمپ جهانی اعزام شد و به عنوان بورسیه در کمپ جهانی تمرین کرد. این اختیار را به ورزشکاران داده‌ایم که ورزشکار بتواند برای تمرین و برنامه‌های خود تصمیم گیری کند.

سهرابیان در پاسخ به این پرسش که «آیا با این توصیف، انتخابی جدید نخواهید داشت؟»، گفت: ۲۶ فروردین ماه زمان جدید مسابقات کسب سهمیه در آسیاست و زمانبندی محدودی تا این رقابت‌ها داریم. این زمان به ما فرصت نمی‌دهد که بتوانیم خارج از آن تصمیم‌گیری کنیم. ملایی با توجه به عدم حضورش در مسابقات دو مرحله‌ای انتخابی به مسابقات ژاپن و انتخابی المپیک اعزام نمی‌شود، اما در رقابت‌های نهایی انتخابی برای انتخاب نفر نهایی شرکت می‌کند و تا تیرماه نفرات اعزامی را معرفی می‌کنیم. هر کسی هم که بتواند نفر نهایی ما باشد می‌تواند در این انتخابی باشد. نظر ما و هیئت رئیسه و تصمیم‌گیرندگان این است که برترین نفر ما لباس ایران را در المپیک بپوشد. در انتخابی المپیک غیر از ملایی، سپهر ساعتچی را به دلیل مشکلات خانوادگی نداشتیم و برای وی هم این امکان وجود دارد که در مواد انتخابی نهایی ما شرکت کند.

سهرابیان باز هم در پاسخ به سوالات خبرنگاران در مورد عدم حضور ملایی در انتخابی المپیک اینطور بیان کرد: ملایی طبق برنامه‌ریزی تمریناتش در کشور یونان را پیگیری می‌کند و امیدوارم خودش را به حد نصاب برساند و فاطمه مجلل هم بتواند کسب سهمیه کند و در نهایت مانند دفعه قبل کسانی که بتوانند در رقابت‌های انتخابی شرکت کنند حاضر می‌شوند و مناسب‌ترین فرد انتخاب و به المپیک فرانسه اعزام می‌شود. در خصوص خداحافظی و تصمیم ملایی باید گفت که وی در لحظه تصمیم گرفت که در مسابقات نباشد.

رئیس فدراسیون قایقرانی درپاسخ به این پرسش که «با این شرایط آیا در حق ورزشکاری که سهمیه المپیک را برای ایران می‌گیرد، اما در نهایت در انتخابی‌های نهایی داخلی ورزشکار دیگری راهی المپیک شود، اجحاف نخواهد شد؟» هم گفت: طبق قوانین، سهمیه المپیک در قایقرانی به قایق تعلق می‌گیرد نه فرد. این انتقاد در کل به این نحوه انتخاب وارد است، اما مطمئناً در زمانبندی مورد نظر اولویت من ریکاوری آن ورزشکاری است که سهمیه را گرفته. این حق را می‌دهم برای کسانی که بتوانند نماینده شایسته‌ای برای ما باشند. در قبل هم سهمیه به قایق علی میرزایی رسید و وی با فاصله عازم المپیک شد. این قانون در تمام دنیا وجود دارد و اجحافی در حق هیچکس صورت نگرفته است.

سهرابیان در پاسخ به این سوال که «در بسیاری از موارد ورزشکار به نقطه خوبی رسیده و سال‌ها زحمت می‌کشد، اما به یکباره به دلیل مشکلات از ایران رفته و یا خداحافظی می‌کند. آیا برای این مسئله راه حلی دارید؟»، افزود: خوشبختانه ورزشکاران قایقرانی پناهنده نمی‌شوند. ورزشکار به حدی می‌رسد که می‌خواهد در سیستم زندگی‌اش تغییر دهد و برای زندگی نیازمند منابع مالی بیشتری است. یکی از این تصمیمات ما بحث راه اندازی لیگ بود که با توجه به منابع مالی و دخیل کردن باشگاه‌ها باعث شده تا مبالغ و منابعی برای ورزشکاران تامین شود.

وی ادامه داد: البته ورزشکاران خود را با ورزشکاران دیگر رشته‌ها تطبیق می‌دهند. خوشبختانه از سیستم فدراسیون خارج شده و این مسئله را کنترل کرده‌ایم، اما ورزشکار مختار است که هر تصمیمی برای زندگی‌اش بگیرد. وقتی ورزشکاری می‌خواهد خانه‌ای در الهیه یا خودروی مورد نظرش را مانند بازیکنان فوتبال داشته باشد، اما من نمی‌توانم مهیا کنم، در نهایت فکر می‌کند در آن طرف آب می‌تواند، اما آنجا هم نمی‌تواند. دولتمردان وقتی منابعی برای ورزشکاران هزینه می‌کنند نه به عنوان ورزشکارسالاری، بلکه حداقل‌هایی که برای ورزشکار باید تامین شود و ورزشکاری که پرچم ایران را در خارج از کشور به اهتزاز در می‌آورد باید تامین شود.

سهرابیان در خصوص اختراع جدید قایق ثابت در این رشته برای تمرینات حرفه‌ای ورزشکاران هم بیان کرد: در کنار مسائل ورزشی، فدراسیون قایقرانی طرح‌های پژوهشی و اختراعاتی هم طرح کرده و جوایزی هم در نظر گرفته است. این مسئله در فدراسیون ما صورت گرفته که این کار علمی ثبت اختراع شده است. این اختراع در نوع خود در دنیا بی سابقه بوده است.

رئیس فدراسیون قایقرانی در مورد حمایت از بخش پاراکانو در این فدراسیون هم تصریح کرد: من هیچ انتظار مالی از کمیته پارالمپیک ندارم چون این افراد جزو خانواده قایقرانی هستند. زمانی که آنها مدال می‌گیرند هیچ فرقی برای ما با افراد عادی ندارند. ما حتی در کنار معلولین، افراد «اوتیسم» را هم در خانواده قایقرانی قرار داده‌ایم. تا زمانیکه ما هستیم هیچ فرقی برای ما ندارند و تفکیک نمی‌شوند و حتی کلمه معلول هم به آن‌ها گفته نمی‌شود.

وی در پاسخ به این پرسش که «آیا شما هم مانند دیگر فدراسیون‌ها نسبت به مسئله پاداش ورزشکاران و تفاوت آن انتقاد دارید؟» هم گفت: فوتبالیست‌ها باوجود باخت این امتیاز و پاداش‌ها را گرفتند. جامعه ما فوتبال پسند است و حتی رسانه‌ها هم بحث قرمز و آبی را پیش می‌کشند. من عاشق انزلی هستم و فقط فوتبال نگاه می‌کنم که ببینم ملوان در جدول چه وضعیتی دارد، اما فوتبال تافته جدا بافته شده است. تکواندوکاران‌مان با دست و پای شکسته از مسابقات برمی‌گردند. کاراته‌کا‌ها بیهوش می‌شوند، مدال می‌گیرند، اما فوتبال می‌بازد و امتیاز می‌گیرد. برخی هواداران ورزش نان شب ندارند، اما برای تیم فوتبال هزینه می‌کنند. من چنین نامه‌ای نمی‌نویسم و هر وقت ورزشکار من در المپیک مدال بگیرد، من هم مانند دبیر برای ورزشکارم نامه خواهم نوشت.

سهرابیان ادامه داد: وقتی خانم جاور ما بچه‌اش روی اسکله هست تا مادرش تمرینش را تمام کند یا ورزشکار ما ازدواجش را به تاخیر می‌اندازد یا همسر ورزشکار دیگری ساعت‌ها منتظر پایان تمرین همسرش می‌ماند، اما وقتی می‌بیینند که فوتبالیست ماشینش را به رخ می‌کشد، ماشینی را با پول بیت‌المال خریده؛ باعث می‌شود تا ورزشکاران از فوتبال متنفر شوند. در حقیقت این تنفر را خود فوتبالیست‌ها می‌آورند و مسئولین هم این تبعیض را رقم می‌زنند.   

انتهای پیام/