اعدام محمد قبادلو ضربت‌گیر رد «صلاحیت» و زهرچشم گرفتن از روحانی و جامعه، سیامک نادری - Gooya News

اگرچه اعدام محمد قبادلو دردناک است اما یادمان باشد که این رژیم در سال ۶۰ هفته‌ای دو بار ۱۰۰ تا ۱۰۰ زندانی را اعدام می‌کرد و در سال ۶۷ ظرف ۵۰ روز بیش از ۴۰۰۰ تن در سراسر زندان‌های رژیم جمهوری اسلامی به حکم خمینی حلق‌آویز شدند و پس از آن با اعدام در ملاء عام حتی مردم را به خیابان می‌کشید تا ناظر لب فروبسته‌ی اعدام‌های جنایتکارانه باشند. رژیم جمهوری اسلامی و خامنه‌ای با وجود روح جنایتکارانه‌شان اما از «آغاز انقلاب زن- زندگی- ازادی» تا کنون تنها توانسته است ۹ تن را اعدام کند. این بدان معنا نیست که از شدّت عملکرد جنایتکارانه رژیم کاسته شده بلکه این مردم و جامعه هستند که در برابر سرکوب و تروریسم حکومتی و اعدام ایستاده‌اند.

اعدام محمد قبادلو نه تنها یک قتل حکومتی، بلکه ابزاری جهت ایجاد وحشت و ترور در جامعه است آنجا که نوید افکاری به وضوح گفت: «رژیم دنبال گردن برای طناب دارش می‌گرده» همچنانکه قتل حکومتی و سلاخی کردن داریوش مهرجویی و همسرش یک هفته پس از آغاز «حمله تروریستی حماس به اسرائیل» نیز با هدف ایجاد ارعاب و هراس است. چرا که با اتکا به «النَصر بالرُعب» (پیروزی در گرو وحشت‌پراکنی است) که از آموزه‌ها و متون دینی، حدیث و قرآن نشأت می‌گیرد سعی دارد تا در برابر جامعه و مردم و همچنین سلبریتی‌هایی که به صدای مردم و انقلاب زن - زندگی- آزادی بدل شده‌اند، سد بسته و هر صدای احتمالی در مخالفت با جنگ حماس را مهار کنند، چرا که جنگ اصلی، نه در غزه، بلکه جنگ حاکمان ایران با مردم ایران است.