کیانوری دبیرکل حزب توده، بهمن ۵۷: پشتیبانی ما از آیت‌الله خمینی یک تاکتیک موقتی نیست

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، یکی از پرسش‌هایی که در آستانه‌ی پیروزی انقلاب در ذهن بخشی از مردم ایران نقش بست، این بود که نقش حزب توده در حکومت آینده چه خواهد بود. نورالدین‌ کیانوری دبیرکل تازه‌ی این حزب در بهمن ۵۷ که در آن مقطع ۶۳ ساله بود در گفت‌وگویی با «ادوارد بهر» خبرنگار نیوزویک به این پرسش و پرسش‌های دیگر در این زمینه به‌ویژه نظر حزب راجع به امام خمینی پاسخ گفت. گزیده‌ی این گفت‌وگو که روز چهارشنبه ۱۸ بهمن ۵۷ در روزنامه‌ی آیندگان منتشر شد به این شرح بود:

حزب شما از سال ۱۹۴۹ (۱۳۲۷) غیرعلنی بوده و به فعالیت‌های زیرزمینی پناه برده است. با نگرش به این موضوع آیا توان آن را داشته‌اید که حزب را دست‌نخورده نگه دارید؟

با وجود مشکلات فراوانی که داشته‌ایم، به‌ویژه در سال ۱۹۷۰ (۱۳۴۹) که «ساواک» به طور جزئی در نهضت ما رسوخ کرد، هرگز ارتباط خود را از دست نداده‌ایم. برخی از اعضای ما بعد از گذشت ۲۶ سال هنوز هم در زندان هستند.

پشتیبانان اصلی شما چه کسانی هستند؟

طبقه‌ی کارگر ایران یک طبقه‌ی سه میلیون نفری نیرومند با آگاهی عمیق سیاسی است. با آغاز انقلابِ ایران سنت‌های حزب توده نیز احیا شد. در این جریان کارگران قدیمی که بسیاری از آنان سابقه‌ی زندان دارند در مقام راهنمای نسل جدید عمل می‌کنند. اکنون حتی مقام‌های رسمی خودِ شاه نیز پی برده‌اند که کارگران صنعت نفت فقط از راهنماهای حزب توده پیروی می‌کنند. ما هم‌چنین میان روشن‌فکران و بورژوازی حامیان زیادی داریم.

به طور خلاصه، تمام کسانی که به طور مستقیم با سرمایه‌داری انحصاری امپریالیستی ارتباطی نداشته‌اند می‌توانند در شمار هواخواهان ما باشند.