«نبودنت» نه سیاه‌نمایی می‌کند نه سفیدنمایی/ یک عاشقانه واقعی

به گزارش خبرنگار مهر، کاوه سجادی حسینی از جمله کارگردانان جوان سینمای ایران است که در چهل و دومین دوره جشنواره فیلم فجر با فیلم سینمایی «نبودنت» حضور دارد. اولین حضور این کارگردان در جشنواره فیلم فجر با فیلم سینمایی «بوفالو» در سی و سومین دوره این جشنواره بود و امسال نیز با فیلمی پربازیگر و چهره، شانس خود را برای حضور در جشنواره امتحان می‌کند.

در خلاصه داستان فیلم سینمایی «نبودنت» آمده است: «رضیه چندسال به انتظار همسر خود است ولی همسرش توان بازگشت به خانه را ندارد.» در این فیلم بازیگرانی چون سحر دولتشاهی، امیرآقایی، آزاده صمدی، فرید سجادی حسینی، رضا بهبودی، علیرضا ثانی فر، شیوا سرمست حضور دارند.

کاوه سجادی حسینی تصمیم گرفته در «نبودنت» از بازیگران چهره و حرفه‌ای استفاده کند تا امکان اکران فیلم در شرایطی مناسب برایش به وجود آید.

سجادی حسینی درباره چگونگی نگارش این فیلم سینمایی به خبرنگار مهر گفت: در واقع نگارش فیلم «نبودنت» با همراهی صادق خوشحال در سال‌های ۹۶ و ۹۷ صورت گرفت و طرح اولیه داستان «نبودنت» توسط صادق خوشحال نوشته شده بود. او داستان را برای من تعریف کرد و تصمیم گرفتیم روی فیلمنامه آن کار کنیم. در واقع ایده اصلی درباره مردی بود که قتلی را انجام می‌دهد و از خانه فرار می‌کند اما دورادور همسر و فرزند خود را زیر نظر دارد اما می ترسد که به خانه بازگردد.

وی ادامه داد: هرچند ایده اصلی فیلم با یک قتل شروع می‌شد اما هنگام نوشتن داستان، مرد قصه تبدیل به مردی می‌شد که به دلیل مهاجرت غیرقانونی نمی‌تواند به خانه بازگردد. هرچند قتل از داستان حذف شد اما ترس که یکی از مهمترین المان‌های داستان بود همچنان حفظ شده است.

این کارگردان با اشاره به اینکه «نبودنت» داستان عشق یک زن به همسرش است و این فیلم را یک درام عاشقانه می‌داند، تاکید کرد: در همان سال‌ها که نگارش این فیلم به پایان رسید تلاش کردم تا آن را جلوی دوربین ببرم. البته جلساتی نیز با تهیه کننده مورد نظر داشتم اما به نتیجه‌ای که به دنبال آن بودم نرسیدم و در نهایت تصمیم گرفتم تا یکی از طرح‌های لوباجت خود با نام «بی سر» را جلوی دوربین ببرم.

وی درباره انتخاب لوکیشن‌های این فیلم سینمایی توضیح داد: تمام لوکیشن‌های «نبودنت» در تهران فیلمبرداری شده است. البته بخش عمده فیلمبرداری در شهرکی در منطقه شهرری و بازار شاه عبدالعظیم بوده است؛ نکته مهم این است که سعی نکردم تا جنوب شهر تهران را همانند فیلم‌هایی که معمولاً در جنوب شهر ساخته می‌شود به تصویر بکشم. در واقع جنوب شهر را به صورت همان زندگی شهری که در آن در جریان است، نشان داده‌ام. در کل باید بگویم تلاش کردم داستان یک زندگی در این منطقه را روایت کنم و کاری به بستر فرهنگی آن نداشتم.

سجادی حسینی در جواب این سوال که چرا معمولاً در فیلم‌هایش زن راوی اصلی داستان است، گفت: درست است معمولاً راوی و نقش اصلی فیلم‌های من زنان هستند؛ در فیلم‌هایی چون «شب بیرون»، «بوفالو» و «بی سر» و حتی «نبودنت» زن‌ها راوی اصلی داستان و کاراکتر اصلی فیلم هستند و فیلم قصه زن‌ها را روایت می‌کند. نمی دانم مهمترین دلیلی که معمولاً زن‌ها شخصیت اصلی داستان‌های من می‌شوند، چیست اما یکی از دلایل آن می‌تواند تاثیرپذیری و علاقه ام به سینمای اروپا به خصوص سینمای آنتونیونی یا روبر برسون باشد و تاثیر این نگاه در من نهادینه شده است. البته به تازگی نگارش فیلمی را تمام کرده‌ام که راوی آن یک مرد است.

وی درباره تفاوت میان فیلم «نبودنت» و فیلم‌های دیگر خود توضیح داد: تفاوتی که بین این فیلم نسبت به کارهای قبلی ام وجود دارد این است که در «نبودنت» از بازیگران چهره استفاده کرده‌ام و این بار از بازیگران خوبی که استار نیستند دعوت به همکاری نکردم. همچنین این فیلم یک درام قصه‌گوتر است و بیشتر درون داستان هستیم تا تصویر. به عنوان مثال در «بوفالو» تصویر راوی تاثیرگذارترین آیتم در داستان است اما در «نبودنت» این آدم‌ها هستند که قصه را روایت می‌کنند. البته در «بوفالو» به دنبال ایجاد کارت پستال نبودم و سعی کردم تا از نازیبایی‌ها زیبایی بسازم.

این کارگردان توضیح داد: درباره «نبودنت» نیز باید بگویم اصلاً تلاش نکردم تا یک فیلم خوشگل بسازم بلکه سعی کردم تا یک فیلم واقعی بسازم که تبدیل به اثری که نماد سیاه‌نمایی و یا سفیدنمایی باشد، نشود. نکته دیگر درباره «نبودنت» این است که نسبت فاصله دوربین و آدم‌ها در این فیلم نه خیلی دور است نه خیلی نزدیک و یک نسبت واقعی با آدم‌های داستان دارد.

وی در پاسخ به این پرسش که اگر ماجرای قتل در داستان باقی می‌ماند آیا به جذابیت فیلم کمک نمی‌کرد؟ بیان کرد: هرچند در طرح اصلی، قصه به نوعی با قتل شروع می‌شود اما داستان روایت گر زنی بود که شوهرش گم شده و زن در انتظار آن است. مساله این است که داستان اصلی این فیلم درباره زنی است که عاشق همسرش است و در تلاش است تا آن را پیدا کند، به همین دلیل معتقدم قتل تاثیر چندانی در افزایش جذابیت داستان نخواهد داشت.

سجادی حسینی درباره چگونگی انتخاب بازیگران و اینکه چرا در این فیلم از بازیگران غیرچهره استفاده نکرده است، نیز توضیح داد: مساله این است که کارگردان زمانی که پول داشته باشد، ترجیح می‌دهد با بازیگران حرفه‌ای و شناخته شده کار کند تا فیلمش فرصت اکران به‌دست آورد؛ البته نکته دیگر این است که بازیگر حرفه‌ای کاملاً کار خود را بلد است و هرآنچه را که به عنوان کارگردان از یک بازیگر حرفه‌ای می‌خواهم در اختیار من می‌گذارد و می‌تواند به تبلور فیلم کمک کند. حضور بازیگرانی مانند سحر دولت شاهی یا آزاده صمدی و یا امیر آقایی و دیگر بازیگران «نبودنت» به محکم‌تر شدن فیلم کمک کرد. شاید اگر «نبودنت» را با بازیگران غیرچهره می‌ساختم کار من سخت‌تر می‌شد و باید تلاش بیشتری برای شکل گیری قصه می‌کردم.

وی ادامه داد: خوشبختانه هزینه این فیلم به خوبی تامین شد، درست است که من تخصص خاصی در تولید فیلم‌های لوباجت دارم اما این نوع از تولید جزو علایق من نیست بلکه شرایط من را مجبور می‌کند تا چنین فیلم‌هایی را تولید کنم.

سجادی حسینی در پایان تاکید کرد: فیلمبرداری این فیلم در زمستان سال ۱۴۰۰ آغاز شد و در نیمه دوم ۱۴۰۱ آماده بود اما چون نتوانستم برای آن پروانه نمایش دریافت کنم، موفق نشدم تا «نبودنت» را در جشنواره سال گذشته شرکت دهم. «نبودنت» درامی است که تم تنهایی را در کنار تلاش برای به‌دست آوردن عشق به تصویر می‌کشد.

فیلم سینمایی «نبودنت» چهارشنبه ۱۸ بهمن ماه در سانس سوم نمایش فیلم در خانه جشنواره اکران می‌شود.