بازگشت تیمی که به آغوش حکومت پرید؛ آیا مردم فراموش می‌کنند؟ - Gooya News

پیام یونسی‌پور - ایران وایر

تیم فوتبال ایران با شکست مقابل قطر، از جام ملت‌های آسیا در مرحله نیمه‌نهایی کنار رفت و حسرتش برای رسیدن به فینال این مسابقات، به نیم قرن رسید.

حذف تیم فوتبال از رقابت‌های جام ملت‌های آسیا، واکنش‌هایی متفاوت را به‌همراه داشت؛ برای نخستین بار در تاریخ، گروهی از ایرانیان حتی بابت این ناکامی خم به ابرو نیاوردند. برخی نیز خوشحال شدند و این تیم را نمادی از «حکومت ایران» دانستند. آیا این تیم، نمادی از یک مجموعه حکومتی بود؟

***

تیم ملی یا چیزی شبیه به یک راهپیمایی حکومتی؟

آیا تیم فوتبال ایران، هرگز در تمام سال‌ها و دهه‌های گذشته، نیازی به «فریاد زن» و «عربده‌کش» روی سکوها داشت؟

آنچه جامعه ایران طی سال‌های اخیر از لشگرکشی‌های حکومت دیده‌ بود، در مراسم‌هایی خلاصه می‌شد که قرار بود ایدئولوژی‌های حکومت را ترویج کند. از راهپیمایی روز قدس، تا راهپیمایی ۲۲بهمن، از گردهمایی حکومتی ۹دی۱۳۸۸، تا راهپیمایی حکومتی اربعین.

اما جمهوری اسلامی برای نخستین بار مجبور شد برای تیمی که نه از اقبال عمومی در داخل کشور برخوردار بود و نه حمایتی از سوی ایرانیان خارج از کشور را پشت خود می‌دید، از نیروهای بسیج و سپاه استفاده کند. اعزام کردن نیروهای حکومتی به ورزشگاه‌های قطر برای حمایت از تیم فوتبال، این مجموعه را حتی در ناخودآگاه مردم ایران، تبدیل به یکی از دستاویزهای حکومت کرد. تیمی که دیگر نه برای مردم و نه با عنوان ملی کارکرد داشت که بخشی از برنامه‌های نشان دادن موفقیت‌های حکومت بود.

در شکل‌گیری این فاصله اما فقط حکومت نقش نداشت؛ قدم اول را بازیکنان تیم فوتبال به سوی حکومت برداشته بودند.

👈مطالب بیشتر در سایت ایران وایر

آیا مردم ایران فراموش کردند؟

شکاف‌ها میان مردم و این تیم، از اینجا آغاز می‌شود؛ پاستور، دفتر ریاست جمهوری، ۲۴آبان۱۴۰۱ و کمتر از دو ماه پس از آغاز اعتراضات سراسری پس از کشته شدن «مهسا امینی» در بازداشتگاه گشت ارشاد.

درحالی که شهرهای ایران شاهد خیل اعتراضات و سرکوب‌های خونین بود، بازیکنان تیم ملی ایران به دیدار «ابراهیم رئیسی» رفته‌اند. تصاویر تعظیم‌ها و کمرهای خم شده و سرهای تا زانو پایین‌ آمده «روزبه چشمی» و «علی‌رضا بیرانوند» در کنار سخنرانی تملق‌آمیز برخی بازیکنان، واکنش‌هایی گسترده را به‌همراه داشت.