مصاحبه ولادمیر پوتین با تاکر کارلسن، چهره رسانه‌ای آمریکایی، که خیلی‌ها انتظارش را می‌کشیدند پخش شد.

این گفت‌وگوی متمایز نخستین باری است که رهبر روسیه حاضر شده است در دو سالی که از شروع تهاجم گسترده به اوکراین می‌گذرد با یک رسانه غربی مصاحبه کند و همزمان است با وقوع بن‌بست در جبهه‌ها.

آقای کارلسن در ادعایی نادرست گفته است که در این مدت «حتی یک خبرنگار غربی هم حاضر به مصاحبه» با آقای پوتین نشده است. در واقعیت، خبرنگاران بی‌شماری از کشورهای غربی، از جمله استیو روزنبرگ، خبرنگار بی‌بی‌سی در مسکو، بارها به کرملین درخواست مصاحبه داده‌اند. تمامی آن‌ها نادیده گرفته شده‌اند.

دمیتری پسکوف، دبیر مطبوعاتی کرملین، به شخصه در جلسه مطبوعاتی روز چهارشنبه اقرار کرد که ادعای آقای کارلسن نادرست بود. او به بی‌بی‌سی در مسکو گفت: «حرف آقای کارلسن درست نیست و قرار هم نیست که از مسائل اطلاع داشته باشد. ما درخواست‌های زیادی برای مصاحبه با رئیس‌جمهور دریافت می‌کنیم.»

اما این مصاحبه دستاوردی بزرگ برای آقای کارلسن است، کسی که سال گذشته به شکلی غیرمنتظره از شبکه فاکس اخراج شد، اما خیلی سریع موقعیت خود را بازیافته است. دلیل اخراج او ظاهرا خراب شدن رابطه‌اش با روپرت مرداک، مالک این شبکه بود. او می‌تواند شرکت رسانه‌ای جدید خود را که سال گذشته در شبکه ایکس راه‌اندازی شد به عنوان یکی از بازیگران اصلی دنیای رسانه معرفی کند.

این مصاحبه مزایای متقابلی نیز برای آقای پوتین دارد. درخواست آقای کارلسن در زمان مناسبی برای رهبر بلندمدت روسیه مطرح شد، کسی که حضورش در رسانه‌ها به شدت توسط کرملین کنترل و کارگردانی می‌شود.

در ایالات متحده، تلاش‌ها برای تصویب قانون اعطای کمک نظامی به اوکراین که به نظر خیلی‌ها برای ادامه جنگ حیاتی است در کنگره متوقف شده است. در روز چهارشنبه، جدیدترین طرح که ۶۰ میلیارد دلار بودجه حیاتی در اختیار کی‌یف می‌گذارد داشت در مجلس سنا جلو می‌رفت ولی با مخالفت سنگین جمهوری‌خواه‌ها در مجلس نمایندگان روبه‌رو شد.

در نبود کمک‌های تازه نظامی، تلاش‌های اوکراین برای بیرون راندن نیروهای روسیه از کشور و آغاز ضدحمله‌های جدید در جنوب و منطقه شرقی دونباس در عمل غیرممکن شده است.

بعضی از جمهوری‌خواه‌های ارشد، از جمله میچ مک‌کانل، رهبر حزب در مجلس سنا، همچنان به تصویب این کمک جدید متعهد اند. اما با مخالفت فزاینده راست‌های افراطی حزب خود روبه‌رو شده‌اند که هم تحمل هزینه‌های سر به فلک گذاشته این مناقشه را ندارند و هم می‌خواهند مانع از دخالت ایالات متحده در مناقشات جهانی شوند.

امید کرملین به این است که مصاحبه با یکی از مجریان سرشناس محافظه‌کار باعث شود که قانون‌گذاران جمهوری‌خواه شنونده روایتی شوند که معمولا فقط در رسانه‌های داخلی روسیه تکرار می‌شود. آقای کارلسن در عین حال رابطه‌ای طولانی و متقابلا سودمند با دونالد ترامپ، نامزد احتمالی حزب جمهوری‌خواه برای انتخابات ریاست‌جمهوری، داشته است که با شک و شبهه به ادامه حمایت از اوکراین نگاه می‌کند.

رسانه آقای کارلسن به کرملین اجازه می‌دهد که پیام خود را به گوش مخاطبان بیشتر، بالقوه همدل و بسیار محافظه‌کار در آمریکا برساند. در گذشته، مجری سابق شبکه فاکس حمله‌های کوبنده‌ای به ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، کرده است و موافق اقدامات آقای پوتین برای به کرسی نشاندن «ارزش‌های سنتی» بوده است، عبارتی که شامل حمله به اقلیت‌های جنسیتی در روسیه نیز می‌شود.

طراحان پروپاگاندا در کرملین نیم‌نگاهی نیز به اروپا دارند که در صورت پایان کمک‌های آمریکا باید به تنهایی از اوکراین حمایت مالی کند.

دنیای سیاست در اروپا در حال تغییر است. نظرسنجی‌ها حاکی از افزایش میزان دودلی در بین اروپایی‌ها بر سر ادامه کمک به اوکراین است. تعدادی از احزاب پوپولیست راستگرا که بعضا به روسیه نیز تمایل دارند در انتخابات‌های چند کشور موفق عمل کرده‌اند. بقیه، از جمله در موتورهای اقتصادی نظیر فرانسه و آلمان، وضعیت خوبی در نظرسنجی‌ها دارند.

اما این هم‌صحبتی یک بعد داخلی نیز دارد. روسیه قرار است ماه آینده انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار کند، و هر چند که بعید است شخص دیگری به جز آقای پوتین در آن پیروز شود - تنها رقیب مخالف جنگ روز پنج‌شنبه رد صلاحیت شد - مصاحبه با آقای کارلسن به رهبر روسیه اجازه می‌دهد که خود را دولتمردی بین‌المللی نشان دهد که حضوری جهانی دارد.

در همین راستا، برخورد رسانه‌های حکومتی روسیه با آقای کارلسن در چند روز گذشته مانند یک سلبریتی مهم بوده است. در پوششی بی‌وقفه، تلویزیون دولتی لحظه ورود او را پخش کرد و سپس تصاویری از حضورش در رستوران‌های مختلف و رفتن به تئاتر بولشوی برای تماشای باله اسپارتاکوس نشان داد.

نکته آخر این که مسکو به دقت هر گونه نشانه‌ای مبنی بر بروز شکاف سیاسی داخلی در اوکراین را تحت نظر خواهد داشت.

آقای زلنسکی روز پنج‌شنبه ژنرال والری زالوژنی، بلندپایه‌ترین فرمانده نظامی خود را برکنار کرد. شایعاتی مبنی بر اختلاف بین آن‌ها مطرح بوده است. این قطعا به گوش آقای پوتین خوش خواهد آمد - هدف نهایی او، در صورت عملی نشدن تسخیر نظامی اوکراین، برکناری دولت زلنسکی و جایگزینی آن با دولتی حامی روسیه و تحت تسلط خودش است.

اگر نشود، امید کرملین به این است که اروپا و آمریکا از جنگ خسته شوند و به اوکراین فشار بیاورند که برای پایان دادن به جنگ با شرایط مطلوب مسکو دست به مذاکره بزند.

مصاحبه ولادمیر پوتین با تاکر کارلسن، چهره رسانه‌ای آمریکایی، که خیلی‌ها انتظارش را می‌کشیدند پخش شد.

این گفت‌وگوی متمایز نخستین باری است که رهبر روسیه حاضر شده است در دو سالی که از شروع تهاجم گسترده به اوکراین می‌گذرد با یک رسانه غربی مصاحبه کند و همزمان است با وقوع بن‌بست در جبهه‌ها.

آقای کارلسن در ادعایی نادرست گفته است که در این مدت «حتی یک خبرنگار غربی هم حاضر به مصاحبه» با آقای پوتین نشده است. در واقعیت، خبرنگاران بی‌شماری از کشورهای غربی، از جمله استیو روزنبرگ، خبرنگار بی‌بی‌سی در مسکو، بارها به کرملین درخواست مصاحبه داده‌اند. تمامی آن‌ها نادیده گرفته شده‌اند.

دمیتری پسکوف، دبیر مطبوعاتی کرملین، به شخصه در جلسه مطبوعاتی روز چهارشنبه اقرار کرد که ادعای آقای کارلسن نادرست بود. او به بی‌بی‌سی در مسکو گفت: «حرف آقای کارلسن درست نیست و قرار هم نیست که از مسائل اطلاع داشته باشد. ما درخواست‌های زیادی برای مصاحبه با رئیس‌جمهور دریافت می‌کنیم.»

اما این مصاحبه دستاوردی بزرگ برای آقای کارلسن است، کسی که سال گذشته به شکلی غیرمنتظره از شبکه فاکس اخراج شد، اما خیلی سریع موقعیت خود را بازیافته است. دلیل اخراج او ظاهرا خراب شدن رابطه‌اش با روپرت مرداک، مالک این شبکه بود. او می‌تواند شرکت رسانه‌ای جدید خود را که سال گذشته در شبکه ایکس راه‌اندازی شد به عنوان یکی از بازیگران اصلی دنیای رسانه معرفی کند.

این مصاحبه مزایای متقابلی نیز برای آقای پوتین دارد. درخواست آقای کارلسن در زمان مناسبی برای رهبر بلندمدت روسیه مطرح شد، کسی که حضورش در رسانه‌ها به شدت توسط کرملین کنترل و کارگردانی می‌شود.

در ایالات متحده، تلاش‌ها برای تصویب قانون اعطای کمک نظامی به اوکراین که به نظر خیلی‌ها برای ادامه جنگ حیاتی است در کنگره متوقف شده است. در روز چهارشنبه، جدیدترین طرح که ۶۰ میلیارد دلار بودجه حیاتی در اختیار کی‌یف می‌گذارد داشت در مجلس سنا جلو می‌رفت ولی با مخالفت سنگین جمهوری‌خواه‌ها در مجلس نمایندگان روبه‌رو شد.

در نبود کمک‌های تازه نظامی، تلاش‌های اوکراین برای بیرون راندن نیروهای روسیه از کشور و آغاز ضدحمله‌های جدید در جنوب و منطقه شرقی دونباس در عمل غیرممکن شده است.

بعضی از جمهوری‌خواه‌های ارشد، از جمله میچ مک‌کانل، رهبر حزب در مجلس سنا، همچنان به تصویب این کمک جدید متعهد اند. اما با مخالفت فزاینده راست‌های افراطی حزب خود روبه‌رو شده‌اند که هم تحمل هزینه‌های سر به فلک گذاشته این مناقشه را ندارند و هم می‌خواهند مانع از دخالت ایالات متحده در مناقشات جهانی شوند.

امید کرملین به این است که مصاحبه با یکی از مجریان سرشناس محافظه‌کار باعث شود که قانون‌گذاران جمهوری‌خواه شنونده روایتی شوند که معمولا فقط در رسانه‌های داخلی روسیه تکرار می‌شود. آقای کارلسن در عین حال رابطه‌ای طولانی و متقابلا سودمند با دونالد ترامپ، نامزد احتمالی حزب جمهوری‌خواه برای انتخابات ریاست‌جمهوری، داشته است که با شک و شبهه به ادامه حمایت از اوکراین نگاه می‌کند.

رسانه آقای کارلسن به کرملین اجازه می‌دهد که پیام خود را به گوش مخاطبان بیشتر، بالقوه همدل و بسیار محافظه‌کار در آمریکا برساند. در گذشته، مجری سابق شبکه فاکس حمله‌های کوبنده‌ای به ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، کرده است و موافق اقدامات آقای پوتین برای به کرسی نشاندن «ارزش‌های سنتی» بوده است، عبارتی که شامل حمله به اقلیت‌های جنسیتی در روسیه نیز می‌شود.

طراحان پروپاگاندا در کرملین نیم‌نگاهی نیز به اروپا دارند که در صورت پایان کمک‌های آمریکا باید به تنهایی از اوکراین حمایت مالی کند.

دنیای سیاست در اروپا در حال تغییر است. نظرسنجی‌ها حاکی از افزایش میزان دودلی در بین اروپایی‌ها بر سر ادامه کمک به اوکراین است. تعدادی از احزاب پوپولیست راستگرا که بعضا به روسیه نیز تمایل دارند در انتخابات‌های چند کشور موفق عمل کرده‌اند. بقیه، از جمله در موتورهای اقتصادی نظیر فرانسه و آلمان، وضعیت خوبی در نظرسنجی‌ها دارند.

اما این هم‌صحبتی یک بعد داخلی نیز دارد. روسیه قرار است ماه آینده انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار کند، و هر چند که بعید است شخص دیگری به جز آقای پوتین در آن پیروز شود - تنها رقیب مخالف جنگ روز پنج‌شنبه رد صلاحیت شد - مصاحبه با آقای کارلسن به رهبر روسیه اجازه می‌دهد که خود را دولتمردی بین‌المللی نشان دهد که حضوری جهانی دارد.

در همین راستا، برخورد رسانه‌های حکومتی روسیه با آقای کارلسن در چند روز گذشته مانند یک سلبریتی مهم بوده است. در پوششی بی‌وقفه، تلویزیون دولتی لحظه ورود او را پخش کرد و سپس تصاویری از حضورش در رستوران‌های مختلف و رفتن به تئاتر بولشوی برای تماشای باله اسپارتاکوس نشان داد.

نکته آخر این که مسکو به دقت هر گونه نشانه‌ای مبنی بر بروز شکاف سیاسی داخلی در اوکراین را تحت نظر خواهد داشت.

آقای زلنسکی روز پنج‌شنبه ژنرال والری زالوژنی، بلندپایه‌ترین فرمانده نظامی خود را برکنار کرد. شایعاتی مبنی بر اختلاف بین آن‌ها مطرح بوده است. این قطعا به گوش آقای پوتین خوش خواهد آمد - هدف نهایی او، در صورت عملی نشدن تسخیر نظامی اوکراین، برکناری دولت زلنسکی و جایگزینی آن با دولتی حامی روسیه و تحت تسلط خودش است.

اگر نشود، امید کرملین به این است که اروپا و آمریکا از جنگ خسته شوند و به اوکراین فشار بیاورند که برای پایان دادن به جنگ با شرایط مطلوب مسکو دست به مذاکره بزند.