زنده کردن خاطره کارگردان یا اقتباس

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اگر از ضعف داستان گویی، بازیگری و بیان کلیشه‌ شده دهه شصتی سینمای جنگ در فیلم «دست ناپیدا» چشم پوشی کنیم، محال است بتوانیم از بی توجهی کارگردان و تهیه کننده به حقوق نویسنده و ناشر کتاب «حوض خون» بی تفاوت بگذریم. همان اوایل فیلم، مخاطب متوجه می‌شود، قرار است به همراه دختر عکاس که قهرمان داستان است، تا پایان در رختشوی‌خانه پشت جبهه بماند. با دیدن اولین سکانس از تلاش زنان برای شستن و رفو کردن لباس رزمندگان، مخاطب به یاد کتاب «حوض خون» می‌افتد و گمان می‌کند فیلم قراراست ادای احترامی به این زنان مجاهد فراموش شده بکند و زود از آن فضا خارج شود. مخصوصا که دختر عکاس مدام در تلاش برای برگشتن به خط مقدم است و ظاهرا هنوز متوجه زیبایی عرفانی کار زنان رختشوی‌خانه نشده است تا نگاتیوهایش را خرج آنان کند.

اما هرچه می‌گذرد ما با تعجب درمی‌یابیم که قرار نیست داستان راهی به بیرون از این محیط پیدا کند و تمام فیلم همین‌جا خواهد گذشت. صحنه‌های هرچه بیشتر و بیشتری درباره شستن لباس‌های غرق خون رزمندگان و بسیجیان خواهیم دید و مطمئن می‌شویم که فیلم اقتباسی از کتاب ارزشمند «حوض خون» است.

«حوض خون» آدرسی برای جذب بودجه!

اما عجیب اینجاست که انسیه شاه‌حسینی گفته‌است این فیلمنامه را بر اساس خاطرات خودش نوشته‌است! در نشست خبری پس از نمایش فیلم، سوالات زیادی به شباهت غیرقابل انکار فیلم به کتاب «حوض خون» اشاره داشت اما شاه حسینی باز هم بر ادعای خود مبنی بر اینکه فیلم بر اساس خاطرات خودش شکل گرفته و فقط گوشه‌هایی از آن برگرفته از کتاب «حوض خون» است پافشاری کرد.

در کمال تعجب، سید سعید سیدزاده تهیه کننده فیلم، در جواب خبرنگار خبرگزاری مهر که از چند و چون توافق حقوقی با نویسنده و ناشر کتاب «حوض خون» «زمانی که این فیلمنامه نوشته شد ربطی به حوض خون نداشت اما آوردن نام حوض خون یک آدرس بود برای اینکه بشود دیگران را درباره موضوع فیلمنامه توجیه کرد و ما از آن استفاده می‌کردیم. ما در اندیمشک با نویسنده و محققان کتاب جلسه داشتیم و آنها آرزو کردند که این فیلم که به موضوع مشابهی می‌پردازد سربلند باشد. پس نیازی به توافق حقوقی با نویسنده و ناشر نبوده است!» وقتی این پاسخ مورد اعتراض جمع خبرنگاران قرار گرفت و خبرنگاری در این زمینه گفت؛ «خانم میرعالی نویسنده کتاب «حوض خون» همین الان ابراز ناخرسندی کرده اند!» سیدزاده پاسخ داد؛ «من با نویسنده تماس می‌گیرم و جواب ایشان را می‌دهم!»

شنیدن چنین پاسخی در نشستی که عوامل فیلم باید پاسخگوی خبرنگاران به عنوان نمایندگان افکار عمومی باشند مایه حیرت است. از طرف دیگر سیدزاده عنوان کرد هزینه این فیلم سنگین بوده‌ و پرداخت آن در وسع یک نهاد نبوده‌است بنابراین ناچار شدیم از مشارکت چند نهاد استفاده کنیم. علیرغم این ادعای تهیه‌کننده فیلم، ظاهر فیلم نشان می‌دهد به عنوان یک فیلم دفاع مقدس، با اثری ساده و ساکن و کم خرج روبه‌رو هستیم. گویا استفاده از نام «حوض خون» به تهیه کننده کمک کرده است از نهادهای مختلف به جذب بودجه برای فیلم بپردازد.