اینقدر نزنین تو سر ولنتاین و عشق

والنتاین انگار بهانه ایی شده برای آه و ناله و حمله به عشق. خیلی هادارند میگن عشق یه کلکه. یه دروغه …. ولی عشق قرار نیست یک تجربه اخلاقی باشه. توی همه چی دنبال اخلاق نگردیم. اخلاق خودش یه زد و بند ساختگیه برای رسیدن به همون امیال زیبا …

تمایل جنسی و شعف و هیجانش توی بدن آدمها یه لذت بیکران غریزیه. یه پاداش تکاملی که توی وجود موجودات زنده تعبیه شده برای تحمل زندگی. برای تکرار نسل و بقا.

ولی لذت جنسی برای ما هوموسپین ها بیشتر از صیانت ذات و تولید مثل هست برا همین عشق رو ابداع کردیم… ما انسانها به چیزی بیشتر از لذت غریزی محتاجیم چون موجودی هستیم عاطفی، انتزاعی و خیالپرور…

از خیلی قدیم ها یاد گرفتیم غریزه جنسی و تخیل رو به اسم عشق به هم بدوزیم… برا بعضی ها، عشق یعنی دلبری طرف و برا بعضی ها دلبستگی… ولی هر کدومش باشه توی ماهیت عشقی که ایجاد میشه توفیر نداره.

پیش میاد برای خیلی ها که هر دو رو با همدیگه و توی یه حد تقریبا برابر داشته باشن. هم غریزه مجذوب کننده هم عاطفه و تخیل محسور کننده. حتی شده برای یه دوره کوتاه…

لذت ببرید از میل غریزی خودتون و قصه پردازی عاطفی ناشی از اون… بگذارید قلبتون بارها و بارها بشکنه. قلبی که نشکنه به درد لای جرز میخوره. نترسین.

پیر که شدین بشینین همه این تکه تکه شدن قلبتون رو مزه مزه کنین. یه لبخند زیبا و بیکران با قدمتی ۶ میلیارد ساله رو لباتون میشینه.

بجنبید تا دیر نشده…. از ما گفتن