هزار سال شعر فارسی و نبرد فرهنگی ایران، امیر طاهری - Gooya News

دوران دودمان پهلوی یکی از درخشان‌ترین ادوار شعر فارسی است

امیر طاهری - ایندیپندنت فارسی

اگر نام فردوسی را ببریم، چه چیز به یادتان خواهد آمد؟ البته، شاهنامه. اما در جمهوری اسلامی ذکر هم‌زمان این دو واژه مذموم و مکروه است. کتاب «هزار سال شعر فارسی»، که از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شده است، فردوسی را، بدون حتی یک بار ذکر شاهنامه، چنین معرفی می‌کند: شیعه اثنی عشری بود و مخلص اهل بیت و در ستایش خدا می‌سرود!

این کتاب که برای دانش‌آموزان دبیرستان تهیه شده است نمونه‌ای است از ترفندهایی که نظام خمینی‌گرا در طی چهار دهه زندگی پرادبار خود برای تخدیش فرهنگ ایرانی ما به کار برده است. چهار تهیه‌کننده این کتاب نماینده ائتلافی هستند که در ۱۳۵۷ علیه نظام ایرانی پادشاهی مشروطه قیام کردند: دو تن از هواداران جبهه ملی و دو تن از چپ‌گرایان.

آنان در مقدمه کتاب می‌نویسند: آنچه چشمگیر است تداوم هزار سال سنت شیعی در شعر فارسی و ادای احترام و ستایش شاعران ایران نسبت به خاندان عصمت و طهارت و به‌ویژه حیدر کرّار [از القاب امام اول شیعیان] است که از کسایی مروزی تا نیما یوشیج آمده است!

پیام تلویحی این مجموعه این است که ایران، پیش از برخاستن خورشید مبارک اسلام، یا حتی پیش از ظهور ابرخورشید تشیع نزدیک به پنج سده پیش، از نظر ادبی و فرهنگی در ظلمات به سر می‌برد. از این بدتر، چنین وانمود می‌شود که هزار سال شعر فارسی پرانتزی بود که با استقرار دودمان پهلوی بسته شد. از این روی، حتی اشعاری که از شاعران معاصر مانند پروین اعتصامی، ملک‌الشعرای بهار، و نیما یوشیج ذکر شده است تماما پیش از پادشاهی رضاشاه کبیر سروده شده‌اند.

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

بدین ترتیب، دوران دودمان پهلوی، که یکی از درخشان‌ترین ادوار شعر فارسی است، کنار گذاشته می‌شود، زیرا شاعرانی مانند شهریار، مهدی حمیدی، لطف‌علی صورتگر، نصرت‌الله کاسمی، مهدی اخوان ثالث، فریدون مشیری، نادر نادرپور، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، سیمین بهبهانی، رشید یاسمی، فریدون توللی، صادق سرمد، و بسیار دیگران را نمی‌توان «مخلصان خاندان طهارت و عصمت» و، در نتیجه، هواداران ولایت فقیه معرفی کرد.

بیماری ایران‌ستیزی تهیه‌کنندگان و ناشران کتاب را می‌توان در سهمی که به هر شاعر داده شده است دید.