اوپنهایمر، انفجار هسته‌ای و آتش گرفتن جو زمین!

دو اخترفیزیکدان هسته‌ای در یک پژوهش جدید به بررسی این پرسش پرداخته‌اند که آیا یک انفجار هسته‌ای می‌تواند جو زمین را به آتش بکشد. آنها به بررسی این موضوع پرداختند که «رابرت اوپنهایمر» خطر این رویداد را در زمانی که فیزیک هسته‌ای هنوز در مراحل ابتدایی خود بود، چگونه بررسی کرده است.

به گزارش ایسنا، ژنرال «لسلی گرووز»(Leslie Groves) در فیلم «اوپنهایمر»(Oppenheimer) از «جولیوس رابرت اوپنهایمر»(Julius Robert Oppenheimer) می‌پرسد: «می‌گویید این احتمال وجود دارد که وقتی آن دکمه را فشار می‌دهیم، جهان را نابود کنیم؟» منظور گرووز این احتمال است که بمب اتمی در شرف منفجر شدن به عنوان بخشی از «آزمایش ترینیتی»(Trinity Test) می‌تواند یک واکنش زنجیره‌ای بی‌پایان را ایجاد کند و جو زمین را به آتش بکشد.

دو اخترفیزیک‌دان هسته‌ای، «مایکل ویشر»(Michael Wiescher) از «دانشگاه نوتردام»(University of Notre Dame) و «کارل‌ هاینز لانگانکه»(Karlheinz Langanke) از «مرکز تحقیقات یون سنگین GSI هلمهولتز»(GSI Helmholtz Centre for Heavy Ion Research) مجذوب این پرسش شدند.

به نقل از ادونسد ساینس نیوز، ویشر و لانگانکه در یک پژوهش جدید بررسی کردند که اوپنهایمر و همکارانش چگونه خطر این نتیجه را زمانی که فیزیک هسته‌ای در مراحل ابتدایی خود بود، ارزیابی کردند و همچنین به بررسی این موضوع پرداختند که چگونه تجربیات و دانش آنها از «پروژه منهتن»(Manhattan Project) به سایر حوزه‌ها سرازیر شد و مزایای غیرمنتظره‌ای را برای اخترفیزیک هسته‌ای و روش تاریخ‌گذاری رادیوکربن به همراه آورد.

طراحی بمب اتمی آمریکا طی پروژه منهتن، توسط اوپنهایمر در «آزمایشگاه ملی لوس‌آلاموس»(LANL) در طول جنگ جهانی دوم انجام شد. این پروژه یک کار بزرگ بود که افراد مهمی در آن شرکت داشتند و سه سال طول کشید تا تکمیل شود. ویشر گفت: پروژه منهتن یک سرمایه‌گذاری بزرگ در حدود دو میلیارد دلار بود که معادل ۶۰ میلیارد دلار امروزی است. این پروژه بیش از ۱۲۵ هزار دانشمند، تکنسین، مدیر و پرسنل نظامی را به کار گرفت. بزرگترین گزینه پرهزینه مربوط به فیزیک نبود، بلکه به امکانات تولید سوخت بمب مربوط می‌شد.

رابرت اوپنهایمر