مرگ روزانه حدود ۱۰ بیمار نیازمند عضو پیوندی در کشور / اهمیت کارت اهدای عضو

مرگ روزانه تا ۱۰ بیمار نیازمند عضو پیوندی در کشور، اهمیت کارت اهدای عضو، آمار بالای مرگ مغزی در کشور و ... از جمله مباحثی بود که از سوی هیات مدیره انجمن اهدای عضو ایران در نمایشگاه رسانه‌های ایران به بحث و گفت‌وگو گذاشته شد.

به گزارش ایسنا، دکتر امید قبادی _ نایب رئیس هیئت مدیره انجمن اهدای عضو ایرانیان _ در حاشیه نمایشگاه رسانه‌های ایران درباره اهمیت اهدای عضو اظهار کرد: بیشترین علت مرگ مغزی تصادفات جاده‌ای است و رایج‌ترین سن مرگ مغزی ۲۰ تا ۴۰ سال است. در جمجمه فردی که دچار مرگ مغزی شده هیچ تحرک طبیعی و واقعی وجود ندارد.

وی افزود: از جمله انواع مرگ می‌توان به مرگ مغزی و مرگ قلبی اشاره کرد که احتمال وقوع مرگ مغزی یک در صد و مرگ قلبی ۹۹ در صد است که مرگ قلبی در جامعه آشنا است؛ اما مرگ مغزی در بیمارستان رخ می‌دهد و جامعه با آن چندان آشنایی ندارند.

قبادی درباره تاریخچه آغاز اهدای عضو در ایران گفت: از سال ۱۳۶۸ اهدای عضو در ایران آغاز شد. ایران در میان کشورهای آسیایی رتبه یک را در اهدای عضو دارد. تاکنون با رضایت به اهدای عضو ۱۰ هزار خانواده توانسته‌ایم ۷۰ هزار خانواده را نجات دهیم.

وی ادامه داد: وقتی که مرگ مغزی شناسایی می‌شود، هماهنگ‌کننده ابتدا معاینه می‌کند تا مرگ مغزی را تشخیص دهد، سپس مناسب بودن مورد برای اهدای عضو را تعیین می‌کند، از ارگان‌ها مراقبت می‌کنند، سپس مرگ مغزی را تایید می‌کنند و پس از طی کردن مراحل و شناسایی افراد نیازمند اهدا، این کار انجام می‌شود.

مرگ روزانه تا ۱۰ فرد نیازمند عضو پیوندی در کشور

نایب رئیس هیئت مدیره انجمن اهدای عضو ایرانیان ضمن اشاره به اینکه روزانه ۷ تا ۱۰ نفر فرد نیازمند اهدای عضو در کشور فوت می‌شوند، اظهار کرد: ایران حدود ۸۵ میلیون نفر جمعیت دارد و سالانه ۱۶ هزار نفر در اثر تصادفات جاده‌ای دچار مرگ و میر می‌شوند. بنابراین سالانه ۵ تا ۸ هزار مرگ مغزی رخ می‌دهد که تعداد قابل اهدا از میان آن‌ها ۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰ نفر است؛ این درحالیست که سالانه تنها ۱۰۰۰ عمل اهدای عضو انجام می‌شود و تعداد بیماران نیازمند عضو پیوندی در کشور ۲۵ هزار نفر هستند و روزانه ۷ تا ۱۰ نفر فرد نیازمند اهدای عضو فوت می‌شوند.

وی افزود: بر اساس اطلاعات جهانی علم تنها ۲۰ درصد در نجات جان بیماران نقش دارد؛ یعنی اگر بهترین پزشکان دنیا نیز یکجا جمع شوند تنها ۲۰ درصد تاثیر دارد و تاثیر فرهنگ در این زمینه ۵۰ درصد و ساختار و تجهیزات نیز ۳۰ درصد تاثیرگذار است.

مرگ مغزی مساوی با مرگ است

قبادی ادامه داد: انجمن اهدای عضو در سال ۹۴ ایجاد شد. ما دو پیام را می‌خواهیم به مردم برسانیم که اولین مورد این است که مرگ مغزی مساوی با مرگ است و دومین مورد مهم داشتن کارت اهدای عضو است. در ایران براساس آمار سال ۹۷ تنها ۲۸ درصد مردم می‌دانند که مرگ مغزی به معنای مرگ است و از ۶ تا ۹۰ ساعت زمان می‌برد تا افراد به اهدای عضو رضایت دهند و بعد از این ساعت دیگر، اعضا را از دست می‌دهیم.

اهمیت کارت اهدای عضو

وی افزود: داشتن کارت به این دلیل است که در برخی مواقع نیز خانواده‌ها به اهدای عضو رضایت می‌دهند اما می‌گویند نمی‌دانند که فرزندشان رضایت دارد یا نه؛ بنابراین در آن زمان کارت رضایت اهدای عضو فرزندشان را ارائه می‌دهیم و رضایت کامل آن‌ها را به دست می‌آوریم.

نایب رئیس هیئت مدیره انجمن اهدای عضو ایرانیان ادامه داد: بسیاری از افراد در رسانه‌ها سفیران اهدای عضو هستند؛ بنابراین رسانه در این فرهنگ‌سازی نقش بسیار مهمی دارد.

در ادامه، دکتر کتایون نجفی زاده _ مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایران_  نیز با تاکید بر اهمیت اهدای عضو اظهار کرد: ارزش اعضای یک جوان ۱۸ ساله مرگ مغزی آنقدر بالاست که نمی‌توان برای آن هیچ قیمتی تعیین کرد. اهدای عضو، مرگ مغزی و ... مشکل جهانی است. بسیاری از افرادی که کارت اهدای عضو ندارند، حتی به این مسئله فکر نکرده‌اند و اطلاعی از آن ندارند.

وی افزود: کیفیت زندگی یک فرد نیازمند به دیالیز بسیار پایین است؛ در حالی که فرد مرگ مغزی که می‌تواند عضو خود را هدیه کند و به افزایش کیفیت این فرد کمک کند، اما بدون اهدا به خاک سپرده می‌شود و سالانه ۶۰۰۰ عضو سالم انسانی به خاک سپرده می‌شود. در برخی کشورها بر اساس بازدیدهایی که داشتیم، اعضای افرادی که برخی بیماری‌ها همچون هپاتیت در آن‌ها مثبت است را به فردی دیگر پیوند می‌زنند و به آن‌ها دارو رسانی می‌کنند تا بیماری فعال نشود؛ اما ما عضو جوان و سالم را به خاک می‌سپاریم.

مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایران ادامه داد: اهدای عضو تنها مشکل ما نیست؛ بلکه مشکل جهان است. در تمام جهان تنها ۱۰ درصد بیمارهایی که نیاز به پیوند اعضا دارند، عضو دریافت می‌کنند و ۹۰ درصد دیگر عضو دریافت نمی‌کنند.

مرگ مغزی مساوی است با مرگ کامل

وی افزود: اگر ما از میان ۳۰۰۰ مرگ مغزی قابل اهدا حتی ۲۰۰۰ مورد اگر اهدا شوند، مشکل اهدای عضو برطرف می‌شود. در این زمینه مشکل اصلی این است که باور نمی‌کنند مرگ مغزی یعنی مرگ کامل فرد و در این زمینه رسانه‌ها می‌توانند فرهنگ‌سازی کنند.

نجفی زاده ادامه داد: در مسئله پیوند کلیه و پیوند کبد آمار بقای بیماران‌مان نسبت به سطح جهانی وضعیت بهتر وآمار بالاتری دارد و پیوند قلب نیز نسبت به جهان آمار بسیار مناسبی داریم و در مراکز مختلف نسبت به آمار جهانی بالا هستیم.

وی تاکید کرد: در برخی مواقع یک خبر اشتباه در رسانه‌ها منتشر می‌شود که تاثیر منفی بر آمار اهدای عضو می‌گذارد و در برخی مواقع انتشار یک خبر می‌تواند آمار صدور کارت اهدای عضو را افزایش دهد. به طور مثال در زمان کرونا تصاویری از اجساد کرونایی‌ها صادر شد که اعضای آن‌ها اهدا می‌شود. اما سوال این است که در کجای دنیا اعضای بیماران کرونایی اهدا می‌شود؟ همین خبر موجب کاهش آمار صدور کارت اهدای عضو در کشور شد. برای همین ما یک اصطلاح داریم که هیچ فرهنگسازی‌ انجام ندهید اما اطلاعات غلط هم منتقل نکنید.

به گفته مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایران، مرگ مغزی به معنای مرگ کامل انسان است و به هیچ عنوان امکان زنده شدن دوباره فرد وجود ندارد؛ چراکه در جمجمه فرد مرگ مغزی مایعی ماست‌گونه و متعفن و بدون انسجام است که هیچ شباهتی به مغز ندارد؛ بنابراین امکان زنده شدن نیز ندارد اما مردم هیچ اطلاعی از این مسئله ندارند؛ بنابراین این را باور نمی‌کنند و همین مسئله هم پذیرش اهدای عضو را سخت می‌کند.

مردم شناختی نسبت به مرگ مغزی ندارند

محمد خدادی معاون سابق مطبوعات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حاشیه نمایشگاه رسانه‌های ایران نیز اظهار کرد: ۵۰ درصد اهدای عضو به فرهنگ وابسته است. مشکل اهدای عضو این است که ۲۸ درصد مردم شناختی نسبت به مرگ مغزی ندارد.

وی افزود: رسانه‌ها در این زمینه نقش مهمی دارند همانطور که در زمان کرونا کمک کردند تا مردم به اهمیت استفاده از ماسک پی ببرند و در واقع رسانه‌ها در اغناء اذهان مردم نقش مهمی دارند تا فرهنگ‌سازی شود.

پروفسور باقر ساروخانی_ پدر جامعه شناسی ارتباطات در ایران نیز در ادامه به اهمیت اهدای عضو اشاره کرد و گفت: جان‌بخشی به فرد دیگر، نهایت انسانیت است که باید سعی کنیم تا در کشور فرهنگ‌سازی شود و در این زمینه رسانه‌ها و اصحاب رسانه که فن بیان مناسب و تاثیرگذاری بالایی دارند، نقش مهمی دارند.

انتهای پیام