اخبار آرنولد ویلسون

ترنم  این شعر سهراب  شور سفر را درمن برمی انگیخت و به من بار دیگر یاد آوری می نمود،که تو برای ماندن درلانه ساخته نشدی برخیز وبه آوایی در دورها که تورا فرا می خوانند گوش بسپار. و این چنین شد که به همراه سه دوست عزیز و همکلاسی سالهای... اردل از چنان اهمبت  انکار ناپذیری برخوردار بوده که  نام آن به سفرنامه های سیاحان خارجی همجون لرد کرزن، هنری بلوس لینچ، وایزابلا بیشوب و آرنولد ویلسون هم راه یافت

خبرگزاری مهر؛ گروه مجله - جواد شیخ الاسلامی: بامداد پنجم خرداد ۱۲۸۷، مردی انگلیسی به نام سرگرد آرنولد ویلسون بیرون از چادرش در هوای آزاد خوابیده بود. یک نظامی که سال پیش، از هند به ایران آمده بود و اکنون همراه یک تیم حفاری، در جست‌وجوی نفت بودند. آنها، هفت... بامداد پنجم خرداد ۱۲۸۷، مردی انگلیسی به نام سرگرد آرنولد ویلسون بیرون از چادرش در هوای آزاد خوابیده بود

اگر صفحات تاریخ معاصر ایران خاصه از دوران تشکیل سلطنت قاجار تا پیروزی انقلاب را ورق بزنیم و به مناسبات سیاسی و اقتصادی ایران در داخل و خارج نگاهی داشته باشیم، قراردادها و امتیازهای عجیب و غریبی که عموما به کشورهای استعمارگر داده شده، خودنمایی می‌کند. واگذاری امتیاز نفت،...» یکی دیگر از سیاستمداران انگلیسی که به ایران سفر داشته و کتب متعددی درباره ایران نوشته، آرنولد ویلسون، نماینده سیاسی انگلیس در خلیج‌فارس، مامور نظامی بریتانیا و یکی از مدیران شرکت سابق نفت ایران و انگلیس است که در سفرنامه‌اش درباره ایران به وقایع سال‌های ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۴ میلادی که در جنوب‌غربی ایران حضور داشته، اشاراتی کرده است

از احمد شاه قاجار تا علی خامنه‌ای؛ تکرار تاریخ بی‌کفایتی    مرگ‌ومیر ناشی از کرونا در ایران به وضع اسفناکی رسیده است؛ به‌ طوری که پس از بیش از دو سال از شروع همه‌گیری این بیماری، نام ایران در صدر کشورهایی است که روزانه بیشترین تعداد کشته را دارند. در همین رابطه، آرنولد ویلسون، کمیسر مدنی بریتانیا در بغداد (۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰) و مامور اداره سیاسی هندوستان در آن زمان، در کتابی با عنوان «پرشیا» می‌نویسد

در هر دو دوره همه‌گیری، بی‌کفایتی حاکمان ایران مرگ صدها هزار تن از مردم را رقم زد امیر سلطان‌زاده - ایندیپندنت فارسی مرگ‌ومیر ناشی از کرونا در ایران به وضع اسفناکی رسیده است؛ به‌ طوری که پس از بیش از دو سال از شروع همه‌گیری این بیماری، نام ایران... در همین رابطه، آرنولد ویلسون، کمیسر مدنی بریتانیا در بغداد (۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰) و مامور اداره سیاسی هندوستان در آن زمان، در کتابی با عنوان «پرشیا» می‌نویسد