اخبار آنا آخماتووا

به گزارش خبرگزاری مهر، نشست نقد و بررسی کتاب «یکاترینا»، روز یکشنبه ۲۱ خرداد با حضور گودرز رشتیانی، جهانگیر کرمی و فرزانه شفیعی در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد. در ادامه جهانگیر کرمی، روس‌شناس و پژوهشگر حوزه‌ی مطالعات روسیه، گفت: پیش‌تر در متون مربوط به تاریخ شوروی و سیاست... نویسنده به دوران خروشچف و سرنوشت غم‌انگیز نویسندگان و شاعرانی چون آندری پلاتونوف، میخائیل زوشنکو، آنا آخماتووا اشاره می‌کند

به گزارش خبرنگار مهر، ماهنامه فرهنگی، اجتماعی آزما در شماره ۱۷۵ مطالب مختلفی در بخش‌هایی همچون سرمقاله، یادداشت، نگاه، گفتگو، بررسی، سفیدخوانی، نیم نگاه، مقاله، پرونده، در حوالی صحنه، نقد، داستان ایرانی، داستان خارجی و معرفی کتاب منتشر کرده است. در این شماره از ماهنامه در بخش سرمقاله مطلبی با... در این شماره از ماهنامه در بخش سرمقاله مطلبی با عنوان «باکینگهام مشاور احتیاطی!» (سردبیر)؛ در بخش یادداشت مطلبی با عنوان «هوش مصنوعی و چراغ علاءالدین امیرخان!» (مدیرمسئول)؛ در بخش نگاه مطلبی با عنوان رویانویسی یا اتوبیوگرافی، در بخش گفت و گو مطالبی با عناوینی همچون اندر احوالات؛ گفتگو با دکتر عبدالحسین نیک گهر با عنوان طبقه متوسط فروپاشیده؛ در بخش بررسی مطالبی با عناوینی همچون آنا آخماتوا، نامی بر بلندای شعر و عشق ۱، زنی با سیمای شهبانوی تراژدی‌ها، زنی با چشم‌های خاکستری، زندگی دوباره در شعر «بدون قهرمان»، چند شعر از آنا آخماتووا، در بخش گفت و گو مطالبی با عنوان گفت و گو با حسن میرعابدینی (نگاهی به ادبیات ژورنالیستی ایرانی؛ از آغاز تا…) و «این مرز پر گهر از دیروز تا امروز»؛ در بخش سفیدخوانی مطلبی با عنوان انوشیروان دادگر و خاطره بانو خانم منتشر شده است

سال ۱۴۰۱ سال از دست‌دادن چهره‌های مطرحی در حوزه ادب و فرهنگ این سرزمین بود، سالی که چهره‌هایی همچون هوشنگ ابتهاج (ه.ا. سایه)، محمدعلی اسلامی ندوشن، یدالله رویایی، رضا براهنی، احمد مهدوی دامغانی، مفتون امینی، احمد گلشیری، عباس معروفی، ناصر تکمیل‌همایون، ابوالفضل خطیبی، جواد طباطبایی و عبدالله انوار... «مذاکرات مجلس اول»، «بحران و دموکراسی در مجلس اول»، «سفرنامه میرزا صالح شیرازی»، «جنبش میرزا کوچک‌خان»، «خاطرات شیخ ابراهیم زنجانی»، «خاطرات ارباب کیخسرو شاهرخ»، «خاطرات سیاسی احمد آرامش»، «خاطرات سیدمحمدعلی شوشتری»، «خاطرات سیاسی قوام‌السلطنه»، تصحیح «ژیل بلاس»، «روشنفکران و عالیجنابان خاکستری»، «برخورد تمدن‌ها»، «سرزمین گوجه‌های سبز»، «آنا آخماتووا»، «نامه‌هایی از تهران»، «قتل در تهران»، «باخ»، «نانکینگ» و «فروپاشی قاجار و برآمدن پهلوی»، «کلاوزوتس»، «بچه‌های ژیواگو» و «فقط برایم نامه بنویس»

غلامحسین میرزاصالح، پژوهشگر و مترجم نامدار و نوه میرزاصالح شیرازی (از نخستین دانش‌آموختگان ایرانی در اروپا و ناشر روزنامه کاغذ اخبار، نخستین روزنامه ایران)، یک‌شنبه ۱۴ اسفند درگذشت. دکتر میرزاصالح متولد ۱۳۲۴ در تهران بود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران به انجام رساند، و در رشتۀ علوم سیاسی... برخی از آثاری که دکتر میرزاصالح تألیف، تصحیح و ترجمه کرده عبارت‌اند از مذاکرات مجلس اول، بحران و دموکراسی در مجلس اول، سفرنامۀ میرزا صالح شیرازی، جنبش میرزا کوچک‌خان، خاطرات شیخ ابراهیم زنجانی، خاطرات ارباب کیخسرو شاهرخ، خاطرات سیاسی احمد آرامش، خاطرات سید محمدعلی شوشتری، خاطرات سیاسی قوام‌السلطنه، تصحیح ژیل بلاس (رنه لوساژ، ترجمۀ میرزا حبیب اصفهانی)، روشنفکران و عالیجنابان خاکستری (ویتالی شنتالینسکی)، برخورد تمدن‌ها (برنارد لوئیس)؛ سرزمین گوجه‌های سبز (هرتا مولر)؛ آنا آخماتووا (ایلین فاینشتاین)، نامه‌هایی از تهران (خاطرات سر ریدر بولارد)، قتل در تهران (لارنس کلی)، باخ (دنیس آرنولد)، نانکینگ (شرح جنایت‌های ژاپن در چین در خلال جنگ جهانی دوم، ایریس چانگ) و فروپاشی قاجار و برآمدن پهلوی (اسناد وزارت خارجه انگلیس)، کلاوزوتس(مایکل هاوارد)، بچه‌های ژیواگو (ولادیسلاو زوبوک)، فقط برایم نامه بنویس(اورلاندو فیجز)

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، دومین نشست از سلسله جلسات عصر سه‌شنبه‌ مجله بخارا پیرامون کتاب «آخرین اغواگری زمین» اثر ماریناتسوتایوا، سه‌شنبه ۲۵ بهمن برگزار می‌شود. در این نشست که ساعت پنج عصر در بنیاد لاجوردی برگزار می‌شود، الهام شوشتری‌زاده، فرزانه قوجلو، محسن آزرم، احسان عبدی‌پور و علی دهباشی...کتاب «آخرین اغواگری زمین» مجموعه هفت جستار از شاعر بزرگ روسیه مارینا ایوانونا تسوتایوا (۱۸۹۲ - ۱۹۴۱) از بزرگ‌ترین شاعران و نویسندگان روسیه قرن بیستم است که آثارش را همسنگ آثار بوریس پاسترناک، اسیپ مندلشتام و آنا آخماتووا می‌دانند

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نویسندگان و شاعران به چه علت آثار و دستنوشته‌های خود را که با سختی می‌نوشتند، می‌سوزاندند؟ آیا تنها ترس از آزار و اذیت یا زندان و شکنجه بود که باعث می‌شد آنها آثارشان را از بین ببرند؟ و دوباره به بازنویسی متن اقدام کنند؟ آیا بازنویسی... همان طور که پیش از او الکساندر پوشکین، فئودور داستایفسکی، بوریس پاسترناک، آنا آخماتووا و دیگران نیز انجام داده بودند

در سال‌های وحشت‌بار یژوف[1]، هفده‌ماه را ایستاده در صف‌های زندان‌های لنینگراد گذراندم. یک‌بار کسی به‌شکلی مرا «شناخت». آن‌گاه زنی که با لب‌های آبی پشتِ سرم ایستاده بود و طبعاً هرگز نام مرا نشنیده بود، از خیرگی و بهتِ همگانی‌مان بیدار شد و به‌آرامی پرسید (آن‌جا همه به‌نجوا سخن می‌گفتند):ـ...ـ آنا آخماتووا ـ اول آوریل ۱۹۵۷ لنینگراد این سطور را در پس‌زمینه‌ی این انتظار می‌خواندم که ژینا امینی از کما بیرون بیاید، آن لوله‌ها از سروصورت‌اش کنده شوند و دوباره از نام خودش پر شود ـ سطوری که آنا آخماتووا در سال ۱۹۵۷ «به‌جای پیش‌گفتار» بر شعر «رکوییم» خود نوشته است؛ شعری که نوشتن‌اش در انتظار صف‌های زندان لنینگراد در زمان حبس پسرش آغازیده ـ در دوران وحشت استالین