اخبار ابن اعثم

از شروع حادثه یعنی برخورد امویان با امام(ع) تا خروج وحرکت ایشان از مدینه بسوی مکه وازمکه بسوی کوفه، وصایا ، نامه ها ،خطابه های صادره ازایشان ، مذاکرات ایشان با امویان در کربلا، شعارها ،رجزها وبالاخره جملات حین شهادت وحتی خطابه های اهل بیت به ویژه حضرت زینب...اکثرا از ابن اعثم ونیز ابومخنف (۱۵۷ف)تاریخ نگارکربلا نقل می کند

محمد رضا سلمانی عبیات، پژوهشگر تاریخ با اشاره به اینکه عاشورا به عنوان یک رخداد مهم همواره مورد توجه همه مورخان و پژوهشگران بوده، گفت: توجه به صحت آنچه گفته و نقل می‌شود، باید اولویت نخست علما و واعظان باشد. او با بیان اینکه بسیاری از مشکلات زمانی رخ... این ۵ مقتل، مقتل الحسین (علیه السلام) ابومخنف، طبقات ابن سعد، انساب الاشراف بلاذری، اخبارالطوال دینوری و الفتوح ابن اعثم هستند

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و اندیشه: کتاب «شهادت‌نامه حسین (ع) و شهیدان کربلا بر اساس کهن‌ترین منابع» نوشته محمد هادی زاهدی یکی از کتاب‌های عاشورایی بازار نشر است که توسط انتشارات به‌نشر (آستان قدس رضوی) منتشر شده با نسخه‌های چاپ دوم در کتابفروشی‌ها حضور دارد. چاپ دوم این ‌کتاب... «ابن اعثم می‌گوید

به گزارش خبرگزاری مهر، قطاره امام علی (ع) یا چشمه امام علی (ع) در صحرای غربی استان کربلا و در فاصله نزدیک به ۲۸ کیلومتری مرکز استان در نزدیکی دریاچه الرزازه قرار دارد. مورخان می‌گویند که امام علی (ع) در مسیر صفین، به لشکر تشنه اش پیوست. امام در وسط... اما ابن شهر آشوب و قطب راوندی، محل وقوع آن را «صندودا» و حسین بن حمدان، شیخ مفید، محل وقوع آن را عبور امام علی (ع) از کربلا و ابن اعثم نیز محل آن را صحرایی میان الانبار و هیت عنوان کرده اند

کتاب «علی از زبان علی» اثر سید جعفر شهیدی در نشر معارف منتشر شد. نویسنده در بخش‌هایی از کتاب به چگونگی ضربت خوردن حضرت علی (ع) می‌پردازد. در بخش‌هایی از این کتاب درباره این موضوع آمده است: «چگونگی ضربت خوردن حضرت علی (ع) در نوشته تاریخ نویسان پیشین یکسان...»، اما نوشته ابن اعثم که هم عصر طبری است، با نوشته آنان مخالف است و با آنچه میان شیعیان مشهور است مطابق می‏ باشد

اخیرا یکی از عزیزان قمی، در وبیناری مجازی به بررسی گزارش‌های تکوینی عاشورا پرداخت و با گونه‌بندی آنها در ده دسته و با تأکید بر این که چنین گزارش‌هایی هم در متابع شیعی و هم در آثار اهل سنت آمده و نیز پاره‌ای از آنها از زبان ائمه(ع) نقل شده،... اساسا چرا برای بزرگ‌نمایی ائمه(ع) به داستان‌هایی این‌چنینی روی می‌شود، در حالی‌که برای شخصیت‌های بزرگ تاریخی که در جهان انسانی مورد توجه و تعظیم‌اند، هرگز نیازی به چنین چیزهایی نیست؟ آیا در زندگی پیشوایان ما نمی‌توان نظریه‌های علمی و مهمی شناسایی کرد تا بر پایه آنها مخاطبان به عظمت آنان پی ببرند؟ چرا به جای شناخت و شناسایی دیدگاه‌های ائمه گامی برداشته نمی‌شود؟ چرا باید جامعه دینی ما چنین خرافه‌گرایانه پیش برود و حرف‌هایی را برجسته کند که نه عظمتی برای امام می‌آفریند،نه در زندگی پیروانشان به کار می‌آید؟ داستان‌هایی که امثال خصیبی نقل می‌کنند، گاه آنقدر سخیف است که مایه خجلت آدمی می‌شود (سناریوسازی‌های مسخره)، هم چنین در مناقب و دیگر کتاب‌ها،‌حرف‌های سست و ضعیف به فراوانی دیده می‌شود، البته این به معنای آن نیست که مثلا در کتاب‌های یعقوبی، طبری، ابن اعثم و دیگران هر چه آمده درست است، هرگز! همه اینها آثاری قابل بررسی اند، اما برخی کتاب‌ها سستی آشکارتری دارند، چون بر بنیادهای غیرعلمی شکل گرفته‌اند! *  دانشیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

مبارزه خونینی که حسین بن علی(ع) در سال ۶۰ هجری- به همراه گروهی که شمار آنان از مرد و زن و پیر و جوان و کودک به کمتر از صد نفر می‌رسید- با جنگ‌جویان مزدور یزید بن معاویه برپا کرد و در یک نیم‌روز عاشورا، به شهادت او و اسارت... ترجمه الفتوح ابن اعثم ص ۴۰ ۷

این بازنویسی‌ خبرآنلاین تقدیم به آستان او که «پدر» همه بشر در همه تاریخ است. راست است و حقیقت دارد که آسمان و زمین را بُهت گرفته بود! از کدام ساعت باید نوشت؟ نرسیده به خانه، خواستی دستانت را رها کنند تا مبادا دخترت، هراسی به دلش بیافتد. پسرت همه... کتاب ابن ابی‌الدنیا، کهن‌ترین کتابی است که برجای مانده است/ جلاء العیون، المجلسی/ تاریخ ابن اعثم/ کتاب «تاریخ دمشق»/ کتاب‌های «خصائص» نسائی/ «مناقب الامام علی بن ابیطالب ع /  تاریخ ۱۴ معصوم، ص ۳۴۶- ۳۴۰

آفتاب‌‌نیوز : چهارشبنه گذشته(۲۳مهرماه) رئیس‌جمهوری در سخنانی که بطور زنده از تلویزیون پخش شد، با بیان اینکه «امام حسن(ع) امام صلح و پیوند بود»، گفت: وقتی برخی از اصحاب امام حسن(ع) آمدند و با زبان معترضانه که چرا صلح کردی؟! و چرا در برابر طرف شما پیمان را امضا...» (دینوری، ۲۶۷؛ ابن اعثم، ۷۷۱ و ۷۷۰) در نقل دیگری آمده است

به گزارش خبرگزاری مهر، در پاسخ به برخی شبهات قیام امام حسین (ع) آنان که از ابعاد کلامی و تاریخی نهضت سرخ حسینی آگاهی دارند، معتقد به علم تفصیلی امام علیه السلام نسبت به حوادث این دسته از اندیشمندان سخنانی از امام حسین علیه السلام مطرح کرده‌اند که در آنها...(وقعه الطف، ص ۷۵) ولید گرچه با خوی مسالمت‏جویانه خود حاضر به آغشته کردن دست خود به خون امام حسین علیه السلام نبود؛ (ابن اعثم، الفتوح، ج ۵، ص ۱۲؛ وقعه الطف، ص ۸۱) اما در مدینه افراد باند اموی -به‌ویژه مروان بن حکم که ولید در موارد سخت و ازجمله این مورد با او مشورت می‌کرد- او را به شدّت تحت‌فشار قرار می‌دادند تا خون امام علیه السلام را بریزد؛ چنان‌که در همان آغاز وصول نامه، وقتی ولید با مروان مشورت کرد، مروان گفت