اخبار ابن عبدالبر

حکمت هجدهم؛ سکوت خواص ضربه‌ای سنگین به جامعه اسلامی وارد می‌کند

ایسنا - ۲۰ فروردین ۱۴۰۲
ایسنا/قم در حدیثی نیز از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است که فرمود: «السّاکِتُ عَنِ الْحَقِّ شَیْطانٌ أَخْرَسٌ؛ کسی که نسبت به حق بی طرف و بی تفاوت بماند و سکوت اختیار کند شیطان گنگی است». به ویژه این که کناره گیری این گونه افراد که به عنوان شخصیت‌های... قابل توجه این که ابن عبدالبر در کتاب استیعاب در شرح حالات «عبدالله بن عمر» می‌نویسد که به هنگام وفات می‌گفت
کتابخانه غنی‌ و روایت حکیمی که هرگز از زادگاهش خارج نشد
خبرگزاری مهر

کتابخانه غنی‌ و روایت حکیمی که هرگز از زادگاهش خارج نشد

خبرگزاری مهر - ۲۸ آبان ۱۴۰۱
خبرگزاری مهر – گروه فرهنگ و ادب: مسلمانان در روزگار خلافت ولید بن عبدالملک (ششمین خلیفه بنی امیه)، جزیره ایبریا (جایی که بعداً نام اندلس به خود گرفت) را فتح کردند. سرزمین اندلس پس از فتح، به یکی از سرزمین‌های اسلامی تبدیل و نقطه اتصال خاور (جهان اسلام) و باختر... ابن لیون افزون بر تلخیص اثر، قسمت‌هایی از آن را نیز تصحیح کرده، «بُغیة المؤانس من بهجة المجالس و انس المجالس» تلخیصی از کتاب بهجة المجالس ابن عبدالبر نمری، «لمح السحر من روح الشعر ودوح الشجر (روح الشحر)» که گزیده کتاب روح الشعر، اثر محمد بن احمد بن جلاّب فهری است که ابن لیون آن را در ۲۰ فصل تنظیم کرده و «الابیات المهذبة فی المعانی المقربة» شامل اشعاری پندآمیز، از جمله آثار این متفکر برجسته است
نقش حضرت خدیجه(س) در گسترش اسلام چه بود؟
خبر آنلاین

نقش حضرت خدیجه(س) در گسترش اسلام چه بود؟

خبر آنلاین - ۲۲ فروردین ۱۴۰۱
حضرت خدیجه(س)، نخستین زنی بود که رسول خدا(ص) با او ازدواج کرد؛(مسعودی، مروج الذهب، قم: موسسه دارالهجرة، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۸۳). جلد هشتم طبقات الکبری به معرفی زنان صحابه اختصاص دارد. در این بخش از کتاب مزبور، ابن سعد ابتدا شرح حال خدیجه و در ادامه، شرح حال دختران آن... دار صادر، ج ۲، ص ۳۲؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، پیشین، ج۴، ص۳۷۹)؛ فاطمه زهرا(س)، تنها یادگار باقی‌مانده از رسول خدا (ص) و خدیجه بود که خداوند متعال امامت را در نسل او قرارداد

سخنان گرگیج نه‌تنها علمی نیست، بلکه خارج از مبانی شیعه و سنی بوده و موجب تفرقه‌افکنی و فتنه است

ایسنا - ۲۳ آذر ۱۴۰۰
اکبر روستایی و محمد جواد حاج ابوالقاسمی پاسخی مستدل همراه با ذکر مدارک به سخنان اخیر امام جمعه اهل سنت ارائه کردند. به گزارش ایسنا متن پاسخ به شرح زیر است. بسم‌الله الرحمن الرحیم مولوی گرگیج در تاریخ نوزدهم آذرماه سال ۱۴۰۰ در خطبه‌های نماز جمعه سخنانی مطرح کرد... با توجه به اینکه محمد بن ابی‌بکر در ذی‌القعده سال ۱۰ به دنیا آمده (ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج ۳، ص ۱۳۶۶) و فتح ایران در جنگ نهاوند سال ۱۹ یا ۲۰ (بلاذری، فتوح البلدان، ص ۳۰۲) یا ۲۱ هجری (یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۱۵۶) صورت گرفته است، در آن زمان محمد بن ابی بکر ۹ یا ۱۰ یا ۱۱ ساله بود؛ بنابراین وقوع چنین ازدواجی در زمان عمربن خطاب بسیار بعید است
سوگواره ای برای امام؛ جراحت علی(ع)‌
خبر آنلاین

سوگواره ای برای امام؛ جراحت علی(ع)‌

خبر آنلاین - ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۰
الف:‌ابوالقاسم پاینده می نویسد:‌ به گفته روایات، ‌سه کس از خوارج در ماه رمضان،‌ در مسجدالحرام پیمان کردند که سال بعد در ماه رمضان در یک شب معین، علی و معاویه و عمروعاص را که آشفتگی کار مسلمانان از آنهاست، به هنگام نماز در مسجد بکشند. ابن ملجم مأمور کشتن... (علی ابرمرد تاریخ، تهران،‌۲۵۳۷،‌ ص۸۷-۸۸)و پس ازآن گفت؛ فزت‌ورب الکعبه (ابن عبدالبر،‌ الاستیعاب، بیروت،‌۱۹۹۲، ج۳،‌ص۱۱۲۴-۱۱۲۵)، سخنی که آکنده از دنیایی حرف است
سوگواره ای برای امام‌؛ شهادت علی(ع)
خبر آنلاین

سوگواره ای برای امام‌؛ شهادت علی(ع)

خبر آنلاین - ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۰
دو قسمت پیشین از جراحت علی(ع)  و  نقاهت علی(ع) نوشته‌ شد،‌ در این کوتاهه از شهادت ایشان گفت وگو می شود. الف.ابن ابی الحدید ذیل خطبه ۲۱۶(۲۲۱) که در باره مرگ و میرایان است و تفاخرآدمیان به امور ناپایدار،‌ می نویسد: من این خطبه را در طی این پنجاه...گفته اند علی در میان امت،‌ مثل عیسی بن مریم است؛‌ دسته ای آنچنان دوستش می دارند که در دوستی اش هلاک می شوند و دسته ای چنان دشمنش می دارند که در دشمنی اش نابود می گردند(ابن عبدالبر، الاستیعاب،‌بیروت، ۱۹۹۲،‌ج۳، ص۱۱۳۱) و این پیچیدگی شخصیتی او را فراتر از توان درک زمانه و مایه بگومگوهای بسیاری قرار داد تا جایی که برخی او را خدا و دسته ای، ‌کشتنش را مایه تقرب به اله شمردند
سوگواره ای برای امام‌علی؛ شهادت علی(ع)
خبر آنلاین

سوگواره ای برای امام‌علی؛ شهادت علی(ع)

خبر آنلاین - ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۰
دو قسمت پیشین از جراحت علی(ع)  و  نقاهت علی(ع) نوشته‌ شد،‌ در این کوتاهه از شهادت ایشان گفت وگو می شود. الف.ابن ابی الحدید ذیل خطبه ۲۱۶(۲۲۱) که در باره مرگ و میرایان است و تفاخرآدمیان به امور ناپایدار،‌ می نویسد: من این خطبه را در طی این پنجاه...گفته اند علی در میان امت،‌ مثل عیسی بن مریم است؛‌ دسته ای آنچنان دوستش می دارند که در دوستی اش هلاک می شوند و دسته ای چنان دشمنش می دارند که در دشمنی اش نابود می گردند(ابن عبدالبر، الاستیعاب،‌بیروت، ۱۹۹۲،‌ج۳، ص۱۱۳۱) و این پیچیدگی شخصیتی او را فراتر از توان درک زمانه و مایه بگومگوهای بسیاری قرار داد تا جایی که برخی او را خدا و دسته ای، ‌کشتنش را مایه تقرب به اله شمردند
سوگواره‌ای برای امام؛ نقاهت علی(ع)
خبر آنلاین

سوگواره‌ای برای امام؛ نقاهت علی(ع)

خبر آنلاین - ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۰
در قسمت پیشین از جراحت امام علی(ع) سخن به میان آمد، ‌در این بخش کوتاهه ای از نقاهت او. الف.ابوالفتوح رازی می نویسد وقتی ابن ملجم امام را مجروح کرد و اطرافیان آن حضرت در یأس و امید بی تابی می کردند، با خرسندی گفت کاری کرده ام که...اگر من از دنیا رفتم، قاتلم را تنها قصاص کنید و از مثله کردن بدن او –که معمولا برای فرونشاندن خشم انجام می شد- بپرهیزید و اگر زنده ماندم خود می دانم چه کنم؛ ببخشم یا قصاص(ابن عبدالبر، الاستیعاب، بیروت، ۱۹۹۲، ج۳، ص۱۱۲۵)
سوگواره ای برای امام علی؛ جراحت علی(ع)‌
خبر آنلاین

سوگواره ای برای امام علی؛ جراحت علی(ع)‌

خبر آنلاین - ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۰
الف:‌ابوالقاسم پاینده می نویسد:‌ به گفته روایات، ‌سه کس از خوارج در ماه رمضان،‌ در مسجدالحرام پیمان کردند که سال بعد در ماه رمضان در یک شب معین، علی و معاویه و عمروعاص را که آشفتگی کار مسلمانان از آنهاست، به هنگام نماز در مسجد بکشند. ابن ملجم مأمور کشتن... (علی ابرمرد تاریخ، تهران،‌۲۵۳۷،‌ ص۸۷-۸۸)و پس ازآن گفت؛ فزت‌ورب الکعبه (ابن عبدالبر،‌ الاستیعاب، بیروت،‌۱۹۹۲، ج۳،‌ص۱۱۲۴-۱۱۲۵)، سخنی که آکنده از دنیایی حرف است
امام حسن مجتبی(ع) و حکمت
خبر آنلاین

امام حسن مجتبی(ع) و حکمت

خبر آنلاین - ۸ اردیبهشت ۱۴۰۰
حکمت نه فلسفه است نه اخلاق. این را می دانیم، اما از پاسخ این پرسش که حقیقت حکمت چیست، به دلیل استعمال آن در معانی مختلف به طور دقیق آگاه نیستیم. وقتی از میراث حکمی امامان یا اولیاء الهی سخن می گوییم، مراد از حکمت چیست؟ وقتی فردوسی را حکیم... در آثار ادبی کهن اسلامی، مانند کتابهای جاحظ، ابن قتیبه، ابن عبدالبر و بسیاری دیگر، این کلمات به صورت موضوعی درج شده و برای قرنها، منبعی برای تغذیه فکری توده های مردمی بود که این آثار را مطالعه می‌کردند