اخبار انتشارات پروگرس

• انقلاب را تجربه کرده باشند،• از آن پشتیبانی کرده باشند،• و وقایع ایران را از آن هنگام تا کنون به عنوان روشنفکر و یا فعال سیاسی دنبال کرده باشند:با این معیار فهرستی فراهم شد از کسانی که ایمیل‌هایشان را داشتیم. از آنان خواستیم به صورتی فشرده بنویسند:انقلاب ۱۳۵۷... به دلایلی که در این مختصر نمی‌گنجد، نیروهای موجود چپ، حتی اگر به “سوسیالیسم” تعلق داشتند، اما آن رگه از سوسیالیسم از سویی بار آمده در مکتب سیستم نظری و جنبشی “انتشارات پروگرس” و پشت بسته به سوسیالیسم موجود یعنی برداشت از سوسیالیسم به عنوان سیطره “دولت”، هر نوع دولت و مستقل از هر ماهیت طبقاتی، بر اقتصاد و سیاست بود

به گزارش خبرنگار مهر، سومین دوره مسابقه بزرگ خودنویس با هدف کشف استعداد نوقلم‌های ایرانی و غیرایرانی در حوزه داستان‌نویسی تا ۱۵ مردادماه ۱۴۰۰ ادامه دارد و علاقه‌مندان می‌توانند طرح رمان خود را با موضوع «امید و باور به توان مردم» و در کمتر از ۱۰۰۰ کلمه بنویسند و... قبل از انقلاب طبقه داستان یا رمان‌خوان عموماً خواننده داستان‌های چپ روسی و اندکی چینی و آمریکای لاتینی یا ترکیه‌ای بودند و چون عمده مترجمان ادبیات داستانی ما خودشان گرایش به این جریان داشتند، همه دنبال مادر ماکسیم گورکی بودیم و اینجه ممد یاشار کمال و ترّهات جعلی عزیز نسین و تقلیدها و گرته‌برداری‌های یواشکی بعضی از نویسندگان داخلی از این‌ها و دیگر هیچ! بعد از انقلاب بود که با فروریختن هیبت و هیمنه جریان‌های ادبی وابسته به چپ مارکسیستی و بعد فروپاشی استالینیسم ادبی روسیه در ایران و مترجمان اجیر شده‌شان، فضای بسته آن ذهنیت غلط از بین رفت و صدها رمان خوب از شرق و غرب عالم، بخصوص کشورهای همسایه و آفریقا و آمریکا و اروپای غیر چپ ترجمه شد و چشم خواننده‌ی تشنه ایرانی را به روی ادبیات واقعی جهان باز کرد و فهمیدند که ادبیات فقط آن‌هایی نیست که انتشارات پروگرس مسکو و شرکای ایرانی‌اش به خورد ما و بچه‌های ما دادند! رشد نویسندگان برآمده از انقلاب و فضای بومی و فرهنگی آن هم پدیده دیگری بود که این رشته را از تیول شبه روشنفکران چپ و چپ‌زده وطنی درآورد و آن دگماتیسم نقابدار را از تک‌صدایی در صحنه کنار زد و می‌رود که این آب و خاک هم نویسندگان ملی و بومی خودش را داشته باشد