اخبار حاجی آقا آکتور سینما

فیلم «دختر لُر»، ساخته اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا اولین فیلم ناطق ایرانی است که به خاطر استفاده از صدا، نقطه‌عطفی در تاریخ سینمای ایران به حساب می‌آید اما فیلم به دلیل حضور اولین بازیگر زن ایرانی نیز اهمیت تاریخی دارد. در جامعه‌ای با بافت سنتی و مذهبی که... عباس بهارلو با مقایسه دو فیلم «حاجی آقا آکتور سینما» ساخته اوانس اوگانیانس و «دختر لُر» ساخته اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا که در یک سال اکران می‌شود، بیان می‌کند که «این دو فیلم به شکل تمثیلی و کنایی همه فیلم‌های سینمای ما را در طول تاریخ هشتاد ساله‌اش واخوانی می‌کنند

اُوانِس اوگانیانس با ساخت فیلم صامت «آبی و رابی» به عنوان اولین کارگردان سینمای ایران شناخته می‌شود. نام اصلی او اوهانیان اوگانیانس است که هرچند از ارامنه روسی مهاجر در ایران به حساب می‌آمد، اما همواره ایران را وطن خود می‌دانست و در گفت‌وگوهایش از آن به عنوان «کشور... اوانس اوگانیانس پنج سال بعد از شکست «حاجی آقا آکتور سینما» و تلاش‌های ناکامش برای ادامه فعالیت در فیلم‌سازی و راه‌اندازی مدرسه بازیگری از ایران می‌رود، بی‌آنکه به‌خاطر دستاوردهایش قدر ببیند

پرویز جاهد، فارغ‌التحصیل رشتۀ مطالعات فیلم در دانشگاه وست‌مینستر لندن و دانشگاه سنت اندروز اسکاتلند و فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد سینما از دانشکده سینما و تئاتر تهران و علیرضا خوش‌نویس، دانش‌آموختۀ مقطع دکتری در رشته پژوهش هنر است. به اعتقاد پرویز جاهد که محور اصلی صحبت‌هایش در این جلسه «سینمای ایران... این فیلم چون ناطق بود، «حاجی آقا آکتور سینما» را تحت‌الشعاع قرار داد

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این رمان با تیراژ ۷۷۰ نسخه و قیمت ۹۵ هزار تومان از سوی نشر گستره منتشر شده است. در معرفی رمان «روزی روزگاری در طهران» و نویسنده‌اش آمده است: حسن هدایت (۱۳۳۴- تهران) برای مخاطب ایرانی فیلمسازِ شناخته‌شده‌ای است. سریال‌ «کارآگاه» و فیلم‌های اقتباسی از داستان‌های... رمان «روزی روزگاری در طهران» اثر تازه هدایت، روایتی خواندنی از چگونگی ساختن فیلمِ صامتِ «حاجی آقا آکتور سینما» شاهکار اوانس اوهانیانس است

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از موزه سینما، عصر روز گذشته ۲۴ اردیبهشت‌ماه صحنه‌های ترمیم شده فیلم «فردوسی» ساخته عبدالحسین سپنتا در سالن فردوس موزه سینمای ایران نمایش داده شد و علیرضا محمودی روزنامه نگار، نویسنده و منتقد سینما نکاتی را درباره آن مطرح کرد. او با بیان اینکه... نزدیکترین فیلم ایرانی به «فردوسی» حاجی آقا آکتور سینما است که کاملا در ایران تولید شده است

او سوپراستاری از آمریکا به نام جولی بیکر است که توسط دکتری به اسم نلسون از زندگی نابهنجار و روان‌پریشانه قبلی رهایی یافته و به همین دلیل با وی ازدواج کرده است، ولی حالا خیانت به او موجب بازگشت همان روان‌پریشی سابق شده. از همین رو او به کارگردان فیلم...

۱- سینمای ایران از آغاز و تولد و دوران فیلم‌های کوتاه مظفرالدین شاه، دوگانیان در وضعیت پیرامونی متولد و مسحور جادوی تصویر متحرک و سینمای غرب شد و خود را مشغول بازنمایی سینمای غرب یافت، اما قبل از هرچیز، هستی آثار کوتاه در آثار کسانی، چون معتضدی با قدرت سیاسی... ۲- روایت بومی در این سینما همواره تحت سیطره ارزش‌های فرهنگی سینمای غرب و سینما‌های پیرامونی تحت سلطه قبل شکل گرفته بود چه سینمای عامه‌پسند، چه سینمای روشنفکرانه، چه سینمای چپ، چه سینمای درگیر ارزش‌های نهیلیستی تحت‌تاثیر سینمای هالیوود و سینمای اروپا، عمیقا در زیر دین سینمای غرب پرورش یافت و ظهور خصوصیات ایرانی و اسلامی و ارزش‌های اخلاقی، چون لوطی‌گری، جوانمردی، غیرت‌ورزی و دفاع از ارزش‌های خیر، دفاع از ضعفا، جدال با شر و شروران با مبانی سینمای هالیوود ارائه شد؛ همان مبانی‌ای که در «حاجی آقا آکتور سینما» محور موضوعی فیلم است و حضور زن و روابط زن و مرد تحت قواعد جوان مدرن و سنت‌های سینمای آمریکاست

یک: در قالب یک یادداشت ژورنالیستی برای آن‌که کنش‌هایشان، واکنش‌های سست از خود بروز دهد که مهم‌ترین ویژگی‌اش دشنام و تحقیر و تاکید بر افسار اجنبی و دشمن خارجی بودن‌شان است. دو: از زاویه دید یکی از علوم انسانی مثل جامعه‌شناسی سینما، روان‌شناسی اجتماعی سینما، انسان‌شناسی و فرهنگ سینما یا...

به گزارش خبرآنلاین،  در این سالن دستگاه آپارات زغالی مدل پاته ( pathe) قرار گرفته و فیلم بر روی پرده سفید به نمایش در می آید. صندلی‌های این سالن بر اساس صندلی‌های سینما پالاس ( یکی از شاخص ترین سینماهای تهران) طراحی شده است. در این سالن گزیده‌ای از نخستین... در این سالن گزیده‌ای از نخستین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران شامل، تصاویر ثبت شده توسط میرزا ابراهیم خان عکاسباشی در ۱۲۷۹، دقایقی از فیلم حاجی آقا آکتور سینما ساخته آوانس اوگانیانس در سال ۱۳۱۲ و دختر لر ساخته اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا در سال ۱۳۱۲ به نمایش گذاشته می‌شود تا مخاطبین موزه و علاقمندان را هر چه بیشتر با بخشی از تاریخ سینمای ایران آشنا کند