اخبار دبیرستان هراتی

ایسنا/اصفهان از استاد تجویدی پرسیدند که تو اهل کدام شهری؟ و او پاسخ داد که «حیرت می‌کنم از این سوال! چون ریشۀ هر هنرمندی از اصفهان است.» چرا؟ چون اصفهان، زاینده‌رود را داشته است، زاینده‌رود فقط اقتصادِ ما را تأمین نمی‌کرد، بلکه هنرِ ما را هم تأمین می‌کرد. منِ شاگرد دبیرستان هراتی آن موقع که از خیابان طالقانی می‌آمدم از چهارباغ عبور می‌کردم و مدرسه چهارباغ را می‌دیدیم، سی و سه پل را می‌دیدم، دنبال رودخانه را می‌دیدیم و به دبیرستان می‌رفتم؛ یا اگر از میدان شاه می‌آمدیم مسجد شیخ لطف‌الله و مسجد شاه را می‌دیدیم و اینها روی فکر من اثر می‌گذارد

ایسنا/اصفهان نماد اصفهان متعلق به پیشا تاریخ است و نشان می‌دهد که ما ملت ریشه‌داری هستیم. این نماد نه در حوزه تاریخ تعریف می‌شود، نه در حوزه دین و نه در حوزه علم؛ یعنی نه به تاریخ، نه به دین و نه به علم نیازی ندارد؛ درحالی‌که آقایان فکر... بعد فوق‌لیسانس تاریخ ایران در دانشگاه تهران قبول شدم و تقاضای انتقال دادم و به اصفهان آمدم و سال ۵۱ از دانشگاه اصفهان فوق‌لیسانس گرفتم که پایان نامه‌ام «جراید و مطبوعات  اصفهان از آغاز تا سال ۱۳۴۰» بود و بعد بلافاصله در دبیرستان‌های اصفهان و ابتدا در دبیرستان کازرونی و سپس ادب و بعد هم دبیرستان هراتی تدریس کردم، تا اینکه سال ۵۳ گروه تاریخ دانشگاه اصفهان به معلم نیاز داشت و من امتحان دادم و قبول شدم و از وزارت آموزش و پرورش به وزارت علوم منتقل شدم و سال ۵۴ با استفاده از بورس تحصیلی برای ادامه تحصیل به انگلستان رفتم و در سال ۵۹ در بخش صفوی شناسی دانشگاه دورهام انگلستان دکترا گرفتم که رساله‌ام «زندگی صنفی پیشه وران درعصر صفویه» نام داشت

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- راضیه صیادی؛ دهه ۴۰ تا ۵۰ دوران اوج‌گیری فعالیت محافل ادبی ایران بوده است از‌قضا در همین دوران متزلزل سیاسی شاهد شکوفایی ادبیات داستانی معاصر بوده‌ایم و نمی‌شود از تاثیری که این محافل و مجامع بر خوش درخشیدن نویسندگان به‌خصوص نویسندگان نسل دوم... در انجمن ادبی آنجا [دبیرستان هراتی]کاری خواند که برای ما جالب بود