اخبار دستهای خالی

 ایران با صرف دهها میلیارد دلار و دادن هزاران کشته باید سوریه را ترک کند خروج ایران از سوریه با دستهای خالی و خیانت روسیه به ایران علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی در مصاحبه‌ی اخیر خود گفت: “صلاح بر این شد که از سوریه خارج شویم، چون...  ایران با صرف دهها میلیارد دلار و دادن هزاران کشته باید سوریه را ترک کند خروج ایران از سوریه با دستهای خالی و خیانت روسیه به ایران علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی در مصاحبه‌ی اخیر خود گفت

( بخش ۱) جمال صفری، مورخ تاریخ معاصر: «هنوزشماری از نخبگان می‌گویند که «رضا شاه به ایران خدمت کرده است.» آیا انقلاب مشروطیت ، ورود در تجربه دموکراسی تجدد نبود؟ پس ازچه رو کودتا برضد مشروطیت و ممانعت از به نتیجه رسیدن آن تجربه را می‌توان خدمت نامید؟... کسانی اینگونه سخن می گویند که در زمان انقلاب شب و روز در خیابانها نبوده و نام و گروه خون خود را در کاغذی در جیب پیراهن خود نگذاشته و نگران این نبوده است که اگر گلوله به آن جیب بخورد چگونه شناخته شود و خانواده مطلع؟ کسانی اینگونه سخن می گویند که زوزه گلولها از بغلشان عبور نکرده است و با هر زوزه ای در انتظار پاشیده شدن مغرشان در کف خیابان و بیرون ریختن شکمشان بروی آسفالت نبوده و شاهد بدنهای غرق در خون و قلبهای منفجر شده، کسانی که هیچ گناهی جزاینکه با دستهای خالی، به دیکتاتور نه گفته بودند نداشتند، نبوده اند

بخش بزرگی از این مقاله و همه ایده‌های آن در چهار هفته اول جنبش نوشته و پرداخته شدند. امّا به دلایلی در انتشار آن تردید داشتم. دلیل اصلی تردیدم ریشه در ایده اساسی این نوشته دارد و آن این است: آیا سکولار‌های ایرانی، در داخل و خارج کشور، پتانسیل... پرسش ها در میهن‌مان چه می‌گذرد؟ بر سرِ مردمان میهن‌مان چه می‌آید؟ بر مهسا و نیکا و حدیث و سارینا و دیگر جوانان و کودکان جان‌باختهِ ما چه گذشته است؟ جرا اکنون در سراسر میهنمان فریاد “زن، زندگی، آزادی” پیچیده است؟ بر ما چه گذشته است که جوانان و نوجوانان مان با دستهای خالی اینگونه با دلاوری۟ در برابر یک دستگاه سرکوب تا بُنِ دندان مسلّح ایستاده‌اند و در اعتراض و حضور خیابانیِ خویش پایدار اند؟ در کدامین زمان و مکانیم که فرزندان ما نه تنها در پیکار و روریارویی با سرکوبگرانِ “حکومت اسلامی” دلاورند، بلکه، و مهمتر از آن، در اندیشیدن دلاورند و در رویارویی با مبلّغان و مروّجان “اسلام حکومتی-سیاسی” مرزهای اندیشه را آنچنان در نوردیده‌اند که فریاد “زن، زندگی، آزادی” شان جهانیان را به اعجاب‌ و شگفتی وا داشته است؟ راستی “زن، زندگی، آزادی” یعنی چه؟ این دیگر چه حکایتی است؟ این زنان که “زن، زندگی، آزادی” را فریاد می‌زنند، چه می‌خواهند؟ و چرا اینهمه مردان با آنها هم صدایند؟ آیا آنها واقعاً خواهان لغو همهِ تبعیضات جنسیتی و فراتر از آن خواهان لغو همهِ تبعیضات‌ اند؟ شاید هم اینگونه دلاورانه برخاستن برای نجات زندگی و آزادیِ زیستن باشد؟ مگر زندگی در میهن ‌مان تهدید و ویران و آزادی بیرحمانه سرکوب نمی‌شوند؟ “زن، زندگی، آزادی”؟ راستی گروه‌های مختلف زنان و مردان میهن ‌مان در نقاط مختلف ایران چه برداشت و چه تصوّری از این شعار دارند؟ ارتباط این شعار با شعارهای دیگر این خیزش مثلاً با شعار “می‌جنگیم می‌جنگیم ایرانو پس می‌گیریم” در چیست؟ این پرسش‌ها به پرسش‌های دیگری در رابطه با چیستی این رویداد و در رابطه با نامگذاری این رویداد و در رابطه با چگونگیِ شدن و یا توانِ شدن۟ و به عبارت دیگر به گزینه‌های پیشِ رویِ آن پیوند می‌خورند

بنام ایران و ملت دلاورمان اکنون دیگر مردم ایران یکدل و متحدانه بپا خاسته‌اند. از خلیج فارس تا دریای کاسپین میلیونها تن از شهروندان میهن با شعارهای «زن، زندگی، آزادی»، «از کردستان تا تهران»، «از تهران تا زاهدان» در سنگرهای خیابانی نبردی پرشور و جانانه را به پیش میبرند. این ایستادگی و عزم و اراده ملتی است که نه تنها زنان دلاور، بلکه نوجوانانش با دستهای خالی به میدان‌های رزم میروند و با حکومتی تا دندان مسلح تن به تن نبرد می‌کنند

این طرح با همکاری بنیاد الگن انجام می‌شود. این بنیاد از مدتی پیش اجرای طرحی با عنوان «دیده‌بان زاگرس» را آغاز کرده است. گسترش و مراقبت از جنگل‌های بلوط و سایر گونه های جنگلی سازگار با اقلیم مهمترین هدف این بنیاد است. همچنین آموزش به اهالی بومی منطقه برای... از میان داوطلبان و مردم محلی با دمنده یا دستهای خالی برای خاموش کردن آتش راهی ‌شده‌ و باز نگشته‌ بودند

یه مشتری دارم پیرزنی مریض احوال و رنجور که یک چشمش هم نابیناس و همیشه هم از بی مهری بچه هاش و جفای روزگار گله و شکوه میکنه! هر وقت مغازه میومد منو پسرم خطاب میکنه و مدام قربون و صدقه ام میره! چند روز پیش اومد خرید کنه... یه مشتری دارم پیرزنی مریض احوال و رنجور که یک چشمش هم نابیناس و همیشه هم از بی مهری بچه هاش و جفای روزگار گله و شکوه میکنه! هر وقت مغازه میومد منو پسرم خطاب میکنه و مدام قربون و صدقه ام میره! چند روز پیش اومد خرید کنه چند قلم جنس برداشت تا اومد حساب کنه دیدم آشفته شد و دست وپاش شروع به لرزیدن کرد گفتم چی شد ننه؟ حالت خوبه؟ زبونشو دور لبهای خشکش کشید و گفت نه ننه! پولم رو انگار گم کردم هر چی میگردم نیس که نیس! حالا چکار کنم؟ گفتم عیبی نداره حالا جنسهاتو بردار ببر تو راه نگاه کن ببین کجا انداختی کجا از دستت افتاده؟ پیدا کردی که فبها نکردی هم فدای سرت… یهو خیلی ناراحت و مغموم گفت نه ننه من صدقه قبول نمیکنم! مگه من صدقه خورم! نه ابدا نمیخوام… و خیلی سریع با چشمان خیس و دستهای خالی مغازه رو ترک کرد و بیرون رفت! هر چقدر صداش کردم التماس کردم که جنسهاشو ببره برنگشت که برنگشت! گذشت تا امروز که دیدم دوباره در آستانه در ظاهر شد و همچنان اون غم و ناراحتی قبلی ،گوشه چهره اش موج میزد! سلام و عرض ادب کردم و گفتم خوبی ننه؟! گفت بد نیستم الحمدالا! اما پولهامو پیدا نکردما! نمیدونم چی شد اصن آه… من که آماده همچه حرفی بودم سریع گفتم خوب خدا خیرت بده من پیدا کردم دیگه، هر چقدر صدات کردم نیومدی ببری! راست میگی ننه؟کجا افتاده بود؟ خدا رو شکر…

دیدار تیم های پرسپولیس و اولسان هیوندای در نهایت با پیروزی تیم کره ای به پایان رسید تا پرسپولیس برای دومین بار در سه سال اخیر، از رسیدن به جام قهرمانی ناکام بماند. این شکست در حالی رقم خورد که شاگردان یحیی گل محمدی در ابتدای نیمه دوم گل منجر...

به گزارش خبرگزاری مهر، نیروی دریایی ارتش به مناسبت هفتم آذر ماه روز نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با صدور بیانیه‌ای تاکید کرد: امروز ده‌ها ناو سهند و سبلان از دل غیرت و تخصص میراث‌داران شهیدان ارتش در عرصه دریا متولد شده است. متن این بیانیه بدین شرح است:... بسم الله الرحمن الرحیم هفتم آذرماه هر سال یادآور رشادتها و فداکاری‌های مردانی است که با دستهای خالی و قلب‌های بزرگ و ایمان‌هایی راسخ به قلب ناوگان دریایی ارتش رژیم بعث زدند و اگرچه خود برای همیشه به عنوان نگهبانان خلیج همیشه فارس جاودانه شدند ولی دست رژیم صدام را برای همیشه‌ی سال‌های جنگ از پهنه دریا کوتاه کردند

هفته هنر و فرهنگ؛ مرگ آدم‌های حسابی، هنر در مخمصه، اشکنامه کلهرمسعود بهنودروزنامه نگار۴ ساعت پیشمنبع تصویر، Ehsan Ganjiتوضیح تصویر، روزنامه‌نگاری بی‌آیندهبرگریزان خزان دارد به اوج می‌رسد، ویروسی بی‌مقدار جهان هستی را به بند کشیده. هنر و فرهنگ، یک خاطره اجتماعی است و شاید نقطه اتصال آدمیان. اما این جایگاه... برخی از این مجلات، با فداکاری بسیار نویسندگان و دست در کارانش، با دستهای خالی تاثیرگذارتر از آنهایی شده‌اند که جانشان به نذورات بخش دولتی بند است

هور العظیم ، ۳۶ سال پیش در چنین روزهایی، اسفند ۱۳۶۲ ، رزمندگان جان برکفمان آماده می شدند تا حماسه ای بزرگ خلق کنند، حماسه دفاع از وجب به وجب خاک ایران. خیلی از آنها هرگز باز نگشتند .  آخرین تصاویری که از آنها ثبت شده است، اکنون تاریخی... مثل همان ۳۶ سال قبل ، با دستهای خالی می جنگند اما واقعا می جنگند