اخبار دموکراسی آتنی

هر فرآیند که به برآیند می‌رسد یک امر علمی از طریق مقایسه را به ما نشان می‌دهد. رویداد‌های وقوع یافته مانند رویداد مدرنیزاسیون و رویداد نظام تئوکراتیک جمهوری اسلامی رویدادهای تجربی بوده و از هم قابل مقایسه اند؛ تقدم و تأخر آنها مهم نیستند مهم پیشروی و پسروی و... اروپائیان نیز پس از حاکمیت کلیسا به رویداد عقلگرایی نیاکان یونانی خود بازگشت داشته‌اند و "دموکراسی آتنی" را تبدیل به دموکراسی کنونی کردند

به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، شب ۱۱ فروردین ماه حضور محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه و سعید خطیب زاده سخنگوی دستگاه دیپلماسی در شبکه اجتماعی کلاب هاوس و پرسش و پاسخ وی با برخی فعالان رسانه، علاوه بر آنکه حاوی اخبار جدیدی در حوزه سیاست خارجه و مسائل مرتبط با برجام و سند همکاری...  چراکه درون حتی یک "دموکراسی آتنی" و "روسویی"  هم نخبگان که توانایی اقناع و جذب بیشتری دارند و این دموکراسی را نهایتاً جهت‌دهی و هدایت می‌کنند

چکیده :همه‌پرسی‌ها نوعی از دموکراسی هستند که در آن شهروندان به‌جای رأی دادن به نمایندگان خود از طریق احزاب سیاسی برای احراز نمایندگی‌های پارلمان‌ها یا مقامات عالی سیاسی مانند رؤسای‌جمهور، مستقیماً در تعیین امور مهم خود در جامعه مشارکت می‌کنند.... محمدحسین زارعی* درآمد با وجود آنکه از «همه‌پرسی» در اصول... همه‌پرسی در دنیای مدرن اگر شهروندان آتن به‌لحاظ جمعیتی قادر بودند در «آگورا» گردهم آیند و به‌طور روزمره به اداره امور عمومی خود بپردازند، در دنیای مدرن با توسعه جغرافیایی شهرها، جمعیت‌ها، فناوری‌ها، تخصصی شدن امور، تقسیم کار اجتماعی و پیچیدگی‌های روزافزون تقریبا امکان بهره‌مندی از چنین فرصتی از شهروندان سلب شده است، هر چند نمونه‌هایی از دموکراسی آتنی را همچنان می‌توان در برخی جوامع امروزین مانند کانتون‌های سوییس مشاهده کرد

آفتاب‌‌نیوز : «دون پدرو، پادشاه پرتغال در غم ازدست‌دادن همسر محبوبش درمانده و بیچاره بود، او عقل خود را از دست داد، و در دیوانگی‌اش تمایلی مهارناشدنی به رقصیدن یافت. اواخر شب به خیابان می‌رفت، و زیر نور موحش فانوس خیابان‌ها، با صدای فلوت دیوانه‌وار می‌رقصید. شهروندان خواب‌زده که... کابوس جیمز مدیسون مدیسون، سیاست‌مدار و چهارمین رئیس‌جمهور آمریکا که نقش بزرگی در نگارش قانون اساسی ایالات‌متحده داشت تا دو سال پیش از انقلاب فرانسه ایده دموکراسی آتنی (دموکراسی مستقیم) را در ذهن داشت؛ اما در همان دوران توماس جفرسون از پاریس کتاب‌های بسیاری درباره دموکراسی‌های ناکام (طبیعتا دموکراسی‌های کهن و دولت‌های معاصر شکست‌خورده) برای او پست کرد