اخبار شعر منثور

«لین هجینیان»  شاعر شعر زبان که به تازگی درگذشت، یکی از بنیان‌گذاران جنبش شعر زبان در دهه ۱۹۷۰ و نیرویی تأثیرگذار در دنیای شعر تجربی و آوانگارد بود. محمد آزرم، شاعر و منتقد ادبی در پی درگذشت  لین هجینیان، شاعر شعر زبان یادداشتی را با عنوان «نوشتن آیا بازپس... نحوه جایگزینی‌ای که هجینیان بیشتر از آن استفاده می‌کند، همان شکلی است که «جمله جدید» نامیده می‌شود، شکلی از شعر منثور که عمدتا از جمله‌هایی تشکیل شده که هیچ گذار روشنی ندارند

بیانیه کانون نویسندگان ایران سیمین بهبهانی، شاعر، نویسنده‌ و عضو برجسته‌ی کانون نویسندگان ایران در ۲۸ مردادماه ۱۳۹۳ چشم از جهان فروبست. او در سال ۱۳۰۶ در خانواده‌ای فرهنگی در تهران چشم به جهان گشود و از همان کودکی با ادبیات و فعالیت‌های اجتماعی آشنا شد.نام سیمین در... با کشف اوزان جدید عروضی و گشودن آفاق تاره‌ی موسیقایی، به موسیقیِ شعر منثور نزدیک شد که با محتوای اجتماعی سروده‌های او سازگاری بیش‌تری داشت

غزلی از سلمان هراتی پیش از تو آب معنی دریا شدن نداشتشب مانده بود و جرأت فردا شدن نداشت بسیار بود رود در آن برزخ کبوداما دریغ، زَهره‌ دریا شدن نداشت در آن کویر سوخته، آن خاک بی بهارحتی علف اجازه‌ زیبا شدن نداشت گم بود در عمیق زمین... شعر سلمان از نظر لحن و بیان تصاویر طبیعت و زندگی و سادگی گفتار ، شباهت هایی با شعر سهراب دارد، سلمان در قالب های گوناگون شعر سروده است اما بیشترین سروده های او در قالب شعر منثور – شعر سپید – است

شماری از شاعران نوگرا و غزل‌سرایان متأخر، میانه چندانی با بخشی از محتوای آثار سعدی نداشته‌اند. به نظر می‌رسد انتقادهای این گروه، چه تند و ملایم، انتقادهای کسانی باشد که از منظر آرمان‌گراییِ فکری، سیاسی، و اجتماعی، با گرایش‌های آشکار یا ملایم به سوسیالیسم، به شعر سعدی می‌نگرند اما... شاید بتوان آنچه سپهری گفته نوعی شعر منثور دانست

یکی از تازه‌ترین کتاب‌هایی که در حوزه شعر منتشر شده، «شعر سپید» (پژوهشی تطبیقی در باب قالبی بی قافیه) نام دارد. به گزارش ایسنا، این اثر به تالیف مهدی علیایی مقدم در نشر نامک با با شمارگان ۸۸۰ نسخه با قیمت ۱۲۵ هزارتومان روانه بازار نشر شده است. مهدی... مقدمه (در باب تکوین قالب شعر سپید) وزن شعر سپید، شعر سپید نامنسجم، نثر موزون و نیز شعر سپید فرانسوی و همچنین شعر سپید عربی که خود شاملِ شعر مرسل و شعر منثور است

مراسم تشییع پیکر زنده‌نام یدالله مفتون امینی شاعر فقید و نامدار کشورمان صبح امروز (یکشنبه ۱۳ آذرماه) در هوای غریب و بارانی پایتخت از منزل این شاعر به سمت قطعه نام‌آوران بهشت‌زهرا(س) برگزار شد. جواد وندنوروز مدیر بنیاد فرهنگی مقبره الشعرا شهریار، ابوالقاسم ایرانی، فرهاد عابدینی، پونه ندایی، کامیار...

تصور می کنم دوست داران ایشان، به مراتب بهتر و مفصل تر از من در خصوص زندگی و آثار ایشان خواهند گفت و خواهند نوشت. به عنوان فردی که سعادت نداشته ایشان را از نزدیک ببیند ولی دورادور خود را به معنی واقعی به این فرد بزرگ مدیون می...

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «دریچه‌ای به شعر سپید پارسی؛ از آغاز تا دهه ۱۳۷۰» نوشته کامیار عابدی به‌تازگی توسط انتشارات جهان کتاب منتشر و راهی بازار نشر شده است. کامیار عابدی نویسنده این‌کتاب و پژوهشگر شعر فارسی، پیش‌تر «مهدی حمیدی شیرازی؛ شاعر و عاشق»، «سیمین بهبهانی شاعر و... آینده تجدد در شعر فارسی از نگاه شاعری سنت‌گرا در سال ۱۳۳۲، آرای قدما در زمینه وزن و قافیه در شعر، خروج از معیارهای متعارف عروض در دوره‌های متقدم، خروج از معیارهای متعارف عروض در دوره‌های متاخر، شعر منثور ایران در پرتو شعر منثور فرانسوی، از عروض کهن به عروض نیمایی از عروض نیمایی به عروض منعطف، تجربه‌های منثور در شعر نیما و نسل نخست شعر نیمایی، نحله ادبی سخن و شعر منثور، احمد شاملو و شعر منثور،‌ شعر منثور یا شعر سپید؟، دوره‌های شعر سپید در ایران، رنگین‌کمانی از سپیدسرایان

آیا آنجا که می‌ایستی حکایت جان‌هایی‌ست که در انتظار نوبت خویش‌اند تا گر بگیرند. آیا آنجا که می‌گذری انبوهی‌ی رودهاست که گلوی مردگان را می‌جویند و باز پس نمی‌دهند. کمانداران و آبزیان غرق می‌شوند دست در آغوش صدای مرا می‌شنوند که نمی‌خواستم بمیرم. هوشنگ چالنگی، شاعری که شامگاه شنبه...» در آغاز دهه ۴۰، هوشنگ چالنگی در بعضی از سروده‌های خود دل‌بستۀ شعر منثور است و در بعضی دیگر پیرو شعر نیمایی؛ ضمن آن‌که مضمون شعرهای چالنگی در آن دوره بیشتر اجتماعی بود

در سال‌های ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۷جامعه در سمت گسترش روابط سرمایه‌داری متحول شد و طبقه متوسط در ایران رشد کرد. با گسترش دستگاه اداری بر شمار دانش‌آموختگان و متخصصان تحصیلکرده نیز افزوده شد. حسین ادیبی در «طبقه متوسط جدید در ایران» (انتشارات جامعه ۱۳۵۸) می‌نویسد: «در سال‌های دهۀ چهل در... شمس لنگرودی در تاریخ تحلیلی شعر نو می‌نویسد در اواسط سال‌های دهه‌ ۱۳۳۰ تقریباً همه‌ پیشروان شعر نو، شعر منثور را به عنوان شعر پذیرفته بودند و مجلات در سطح وسیعی محل طبع‌آزمایی شاعران مختلف برای سرودن شعر سپید شده بود