اخبار شکرپنیر

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی رادیو صبا، در برنامه «قند پارسی» رادیو صبا فتوت نامه ها بازخوانی و نکات اخلاقی و آموزنده آنها با چاشنی طنز بیان می شود. برنامه «قند پارسی» اشعار و متون کهن ادبیات فارسی را هر روز با اجرای امیرحسین مدرس روایت... رادیو صبا به مخاطبان «شکرپنیر» تعارف می‎کند جُنگ طنز  «شکرپنیر» با هدف شادی آفرینی صبح های پنجشنبه از رادیو صبا پخش می شود

رضا اسماعیلی به مناسبت زادروز رضا رفیع اخوانیه‌ای سروده است. این شاعر و پژوهشگر به مناسبت تولد این طنزپرداز (در ششم مردادماه) اخوانیه‌ای با عنوان «طنزِ تو» سروده و در اختیار ایسنا قرار داده است: «اخوانیه مشترک حضرت حافظ و رضا اسماعیلی به مناسبت سالروز تولد طنزپرداز محبوب و... «اخوانیه مشترک حضرت حافظ و رضا اسماعیلی به مناسبت سالروز تولد طنزپرداز محبوب و مرغوب «رضا رفیع»! «طنز» تو همیشه در فزون باد در سُفره‌ی تو، همیشه نون باد طنز تو شکرپنیر و قند است شیرینی تو، ز حد فزون باد روی لب ما، لطیفه‌هایت همواره بدون چند و چون باد طنز تو به قوَّت و صلابت مانند بَنای چل ستون باد در صنعت خنده بی‌نظیری طنّازی تو «اُکازیون» باد! دیوان چکامه‌های طنزت در خانه، کنار عَمّه جون باد! آن لب که شکر نخندد از تو تا حشر، به تلخی توتون باد طنز تو که می‌برد ز ما دل در کردنِ سِحر، ذوفنون باد دل بهر عَسل لطیفه‌هایت بی‌صبر و قرار و بی‌سکون باد قَدِّ همه دلبرانِ «طَنّاز» پیشِ الفِ قَدَت چو نون باد دعوت تو به خنده کن جهان را بی‌خنده، دل زمانه خون باد هر لب که به خنده می‌شود باز خالی ز غمِ فشارِ خون باد زخم است دلی که اَخم دارد این زخم، ز جان و تن برون باد ز شادی و خنده لُپِ دنیا ای کاش همیشه لاله‌گون باد کندوی عسل، بدیلِ «مُلا»! * در عصر تو، غُصه سرنگون باد «طنز» تو که راحِ روح و جان است همواره، همیشه، تاکنون باد پانوشت

به گزارش تابناک، همشهری آنلاین نوشت: سفری راحت داریم و برای همین با هر درجه از پختگی و نپختگی هست به خانه برمی‌گردیم. البته در بعد چشیدن سردی و گرمی روزگار می‌گویم وگرنه هنوز هم سفر بهترین راه برای شناخت جهان و باز شدن دریچه‌های تازه به روح و افکار... «یکی از نوکرها آیینه‌ای به دست داشت و دیگری ظرفی پر از شکرپنیر

در گزارش پیش رو شما را با رسوم و غذاهای مخصوص افطار در طهران قدیم آشنا خواهیم کرد. به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ماه رمضان در قدیم با نقاره زنی‌های هنگام افطار و سحرخوانی‌های نیمه شبانه همراه بود، آئین‌های زیبایی که بسیاری از آن‌ها با ورود به هزاره...نزدیک غروب مرد‌ها با دست پر که هریک خوراکی مثل نان تازه طرشتی یا نان شیرمال، روغنی یا خرما و شکرپنیر و کاهو و لبو تنوری و امثال آن خریده بودند به خانه‌ها باز می‌گشتند و قاعده باز کردن افطار هم به ترتیب خوراکی ها، اول طبق سنت خرما بود و موقع باز کردن روزه را هم ندیدن گرد گله (هنگام بازگشت گلّه از صحرا) و کاه زردی (دیده نشدن زردی کاه به دیوار) می‌دانستند