اخبار عالیجاه

مردانِ برده را «غلام» و «زرخرید»، بردگان سیاه را معمولاً «کاکاسیاه» و زنان را «کنیز» یا «کنیزک» می‌خواندند. بردگانی که در ایران به خدمت گرفته می‌شدند، عموما وارداتی بودند و از دو طریق به ایران آورده می‌شدند: یا حجاج ایرانی در موسم حج آنان را از مکه خریداری و... در بخشی از سند آمده؛ «منتقل شد به علیا جاه معلی جایگاه، والدۀ عالیجاه رفعت‌جایگاه جلالت‌مدار و فخامت‌ انتشار میرزا ابوطالب وزیر

از نحوه و چگونگی عزاداری در آن زمان اطلاعات چندانی در دست نیست، اما پس از آن که فتحعلی شاه قاجار بر تخت نشست، برای سرپوش نهادن به شکست‌های خفت‌بار در برابر روس و تحمیل شدن عهدنامه‌های گلستان و ترکمانچای، تظاهر به دین‌داری، از مهم‌ترین کارهای این پادشاه غافل،... در روز عاشورا که شبیه هفتاد دو تن شهدا رضوان الله علیهم را می‌آورند به مواظبت عالیجاه زکی‌خان، کدخدای محله سنگلج تدارکات و مخارج اسباب چراغانی زیاد سر به هزار چراغ می‌زد و در شب عاشورا در چاله حصار چه در اطراف مرتبه‌ها و چه از منجنیق به اقسام مختلف ترتیب یافته روشن بود و الی پنج ساعت از شب گذشته اشخاص معارف و غیرمعارف از هر قبیل و هر گروه آمد و شد می‌کردند و دسته‌های سینه‌زن و سنگ‌زن از تکایای حول و حوش آمده به تعزیه‌داری مشغول بودند»

بردگانی که در خدمت خانواده‌های ثروتمند بودند معمولا کارهای معمول منزل مثل نظافت، پخت و پز و نگه‌داری از کودکان را انجام می‌دادند. برده‌ها علاوه بر خرید و فروش گاهی به عنوان بخشی از مهریۀ عروس نیز تعیین می‌شدند. در سال ۱۳۰۷ شمسی مجلس شورای ملی لایحۀ لغو برده‌داری... «منتقل شد به علیا جاه معلی جایگاه، والدۀ عالیجاه رفعت‌جایگاه جلالت‌مدار و فخامت‌انتشار میرزا ابوطالب وزیر»

«عید غدیر»، واقعه‌ای تاریخی که تاکنون بارها با نگاه هنری از دریچه نگاه هنرمندان مختلف روایت و تصویر شده است. از نقاشی‌های کودکان امروزی سرزمینمان گرفته تا تابلویی مربوط به دوره قاجار با عنوان «شبیه واقعه غدیر» که به سفارش سهراب خان تقدسی از رجال دوره قاجار و توسط... شناسنامه تابلو در ۵ سطر به خط سفید در پایین کادر اصلی به خط استاد حاجی فارسی چنین نوشته است که این مجلس که شبیه خم غدیر است حسب الخواهش عالیجاه سهراب خان تقدسی سمت اتمام پذیرفت؛ حررة احمدبن شیخ حسین المشهدی؛ فی سنه ۱۲۷۷

 میرزاتقی‌خان از شماره نخست این روزنامه مهم تا شماره ۴۰ آن، به واقع مدیرمسئول بود؛ مطالب زیرنظر او تهیه می‌شد و با نظارت وی انتشار می‌یافت. هرچند که امیر شخصاً به نگارش مطلب اقدام نمی‌کرد یا دست‎کم گزارشی در اختیار نداریم که از نویسندگی او در این روزنامه حکایت کند،... «چون بکرّات(بارها) از آینده و رونده مسموع اولیای دولت علیه شده بود که در محال (منطقه) فومن من اعمال(از توابع) گیلان ستم در تقسیم مالیات آنجاست که باعث شکستگی و خرابی بعضی دهات شده است لهذا محض ملاحظه رفاه و آسودگی رعیت عالیجاه میرزازین‌العابدین تبریزی را مأمور فرمودند که رفته از روی دقت رسیدگی نموده مالیات آنجا را تعدیل نماید که رفع ستم شود

عبدالرحیم، متخلص به «افسر»، شاعر و خوشنویس سده سیزدهم هجری است. به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بار‌ها شنیده‌ایم که گذشته چراغ راه آینده است. این چراغ روشنگر مسیری است که به ساختن بنای تمدن ایرانی اسلامی می‌انجامد. چراغی که انوار روشنگرش حاصل تلاش صد‌ها حکیم، هنرمند و فیلسوف... «بجهة تفرج خاطر عالیجاه