اخبار هزلیات

به گزارش خبرگزاری مهر، چهارمین جلسه از سلسله جلسه‌های سعدی خوانی توسط دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری با حضور قدمعلی سرّامی استاد دانشگاه، نویسنده، شاعر و پژوهشگر ایرانی در حوزه زبان و ادبیات فارسی در سالن سلمان هراتی برگزار شد. در ابتدای این‌جلسه سرامی گفت: مسئله‌ای که سعدی ما... در عین حالی که جدی‌ترین ابیات جهان متعلق به او است، هزلیات هم دارد که متعلق به خودش است

هرجا سخن از طنز و فکاهه است، یکی از نام‌هایی که به زبان‌ها می‌آید عمران صلاحی است، او رفیق کوه و درکه خیلی‌هاست و تاجایی که فرصت می‌داد، هر پنجشنبه به درکه می‌رفت، همیشه این جمله را تکرار می‌کرد که «امیدوارم هر چه کم می‌آورم، نفس کم نیاورم»؛ اما طنز... «در دیوان‌های شعر گذشته می‌بینیم که همیشه قصاید را در ابتدا آورده‌اند و هزلیات و هجویات را در آخر؛ چون قصاید زبان فاخر درباری داشته و هزلیات و هجویات زبان کوچه و بازار و برای مردم عادی بوده است

عمران صلاحی را بیشتر با طنزهایش می‌شناسند؛ مردی که می‌گفت در جوامع سیاست‌زده طنز سلاح یک طنزنویس است. به گزارش ایسنا، هرجا سخن از طنز و فکاهه است، یکی از نام‌هایی که به زبان‌ها می‌آید عمران صلاحی است، او رفیق کوه و درکه خیلی‌هاست و تاجایی که فرصت می‌داد،... «در دیوان‌های شعر گذشته می‌بینیم که همیشه قصاید را در ابتدا آورده‌اند و هزلیات و هجویات را در آخر؛ چون قصاید زبان فاخر درباری داشته و هزلیات و هجویات زبان کوچه و بازار و برای مردم عادی بوده است

به گزارش خبرگزاری مهر، نشست شناخت‌نامه جهان‌ملک خاتون شیرازی، شاعره شهیر عصر حافظ شیرازی غروب دوشنبه ۲۳ خرداد به میزبانی انجمن زنان پژوهشگر برگزار شد. نادر کریمیان سردشتی، دبیر علمی همایش پاسداشت سه بانوی پارسی در نشست شناخت‌نامه جهان‌ملک خاتون شیرازی، شاعره شهیر عصر حافظ شیرازی گفت: ما یک برنامه... این بانوی شاعر با عبید زاکانی مشاعره و مناظره هم داشته است، که خود عبید زاکانی در هزلیات به آن اشاره کرده است

ایرج پزشکزاد؛ 'ژنتلمن بیغوله‌نشین'محمود فرجامیروزنامه نگار۲۴ دی ۱۴۰۰ - ۱۴ ژانویه ۲۰۲۲منبع تصویر، MAHMUD FARJAMIپزشکزاد گاهی از رمان «دایی‌جان ناپلئون» به عنوان هووی خودش نام می‌برد. این تعبیر طنزآمیز برای هرکس که آشنایی متوسطی با سایر آثار او داشت کاملا قابل درک بود. از میان ده‌ها کار ارزشمند او در... هرچند کتاب - به تصریح خود او- پژوهشی ادبی نیست و آشکارا اغلاطی دارد (مثل برابر نهادن هزل با irony یا انتساب برآمدن واژه طنز به دهه بیست خورشیدی، یا تشکیک در انتساب هزلیات به سعدی که به تصریح تمام سعدی‌پژوهان در آن شکی نیست) اما کوشش او و همچنین روشی که بکار می‌برد آموزنده است و به گمانم حاصل بسی خواندنی‌تر از «حافظ ناشنیده‌پند» شد؛ رمانی تاریخی که خواست با پیوند میان حافظ و عبید زاکانی هم شیرین و خوشمزه و خواندنی باشد و هم اطلاعات مفیدی از زندگی آنها بدست دهد

مرحوم احمد فواد نجم، شاعر طنز پرداز مردمی مصر "۱۹۲۹- ۲۰۱۳" سه کلید واژه را به عنوان هویت واقعی رژیم های عربی تعریف کرده است. او که در جهان عرب به عنوان دعبل خزاعی معاصر مشهور است ۳ کلید واژه هم قافیه " عروش-تاج وتخت ها- کروش – شکم های برامده... صرف نظر از هزلیات این شاعر پر آوازه مصری واقعیت موجود حکام عرب و مسابقه این حکام برای عادی سازی رابطه با رژیم صهیونیستی دورنمای تاریکی از فضای داخلی جوامع عربی ترسیم می کند

قرن بیستم، روزنامه قرن بیستم به صاحب امتیازی و نویسندگی سید محمدرضا میرزاده عشقی  و مدیر مسوولی عباس اسکندری پس از مشروطیت، در تهران منتشر می‌شد در واقع قرن بیستم جایگزین روزنامه توقیف شده «سیاست» که  صاحب امتیاز و مدیر مسوول آن عباس اسکندری بود؛ شد. (۱) شماره اول این... گذشته از هزلیات و هجویه های بسیار تلخ و نیش دار او می توان به اشعار خوب و منحصر به فرد مانند  نوروزی نامه،  رستاخیز٫ احتیاج، برگ بر باد ده و  ایده آل اشاره کرد

منجیک ترمذی بیت‌های دیگری هم دارد که در آنها، هجو و حتی هزل، هرچه بیشتر به طنز گرایش دارد؛ طنزی پُررنگ‌تر از هجو و هزل، که مخاطبِ آن نه یک شخص، که یک قشر، صنف یا یک طبقۀ اجتماعی است. در این‌گونه بیت‌ها است که کلامِ نیشدار و انتقادی شاعر... این‌گونه هجویه‌ها و هزلیات او را می‌توان شعرهایی «شخصی» به شمار آورد که مانند دیگر هجوگویان و هزل‌سرایان زبان و ادبیات فارسی، شاعر به‌وسیلۀ هجاگویی و هزل‌سراییِ خویش به دنبال انتقام‌گیری‌ها و تصفیه‌ حساب‌های شخصیِ خود (بحق یا نابحق) با هم‌روزگارانِ خویش است

اینکه ضابطه، «رویت با چشم غیر مسلح» است و یا «رویت با چشم مسلح» هم از مصادیق رویت است و می‌تواند معتبر باشد و یا اینکه اصولاً ملاک «تولد ماه» است، اگرچه دیده نشود. مسئله مورد بحث این است که در اکثر قریب به اتفاق موارد، اول ماه در... معروف است که به دلیل تسلّط‌اش به هزلیات فرهنگ و ادب عربی پیوسته موجب انبساط روحی ملک می‌شد و لذا در عموم سفرها با او همراه بود