اخبار هیروشیما عشق من

چهل و پنج سال پس از آن که روح‌الله خمینی نوفل لوشاتو، منطقه‌ای در حومه پاریس را به مقصد تهران ترک کرد، فرانسوی‌ها در تلاشند تا خاطره و آثار برجای مانده از رهبر پیشین جمهوری اسلامی را از این منطقه محو کنند. این امر تا حدود زیادی نتیجه تلاش...» کمی پس از خرید این خانه، دوراس فیلم معروف خود با عنوان «هیروشیما عشق من» را ساخت

فیلم سینمایی «لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند» ساخته بهمن قبادی که تاکنون در بیش از ۱۰۰ جشنواره بین‌المللی حضور داشته و با بیش از ۵۰ جایزه جهانی یکی از پرافتخارترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران و کُردستان به شمار می‌رود، اخیراً از طرف سایت تحلیلی سینمایی «استاکر» Stacker و سایت سینمایی «استار...

گویی تعداد زیادی از ویت‌کنگ‌ها در آن پایگاه مشغول مقاومت هستند، اما وقتی بعد از تلفات سنگین به داخل آن می‌رسند، می‌بینند تنها یک دختر جوان ویت‌کنگ، در همه آن ساعات با آن‌ها مقابله کرده بود. آنچه کوبریک در این صحنه بیش از قهرمانی آن دختر ویت‌کنگ در برابر خیل... شاید تنها در فیلم هیروشیما عشق من، ساخته آلن رنه در سال ۱۹۵۱ بود که مارگریت دوراس، نویسنده معروف فرانسوی به گونه‌ای رازآمیز و شعرگونه برزمینه داستانی دیگر، سخن از فاجعه هیروشیما به میان آورد

آفتاب‌‌نیوز : فیلم «برادان لیلا» توانست برنده جایزه بزرگ فیپرشی یا فدراسیون بین المللی منتقدان فیلم در جشنواره فیلم کن شود، این جایزه از سال ۱۹۴۶ توسط منتقدین منتخب این انجمن انتخاب می‌شود و علاوه بر بخش اصلی، در بخش نوعی نگاه و دو بخش موازی دیگر (دوهفته کارگردانان... فیلمسازان مشهور تاریخ سینما از جمله دیوید لین (برای فیلم «برخورد کوتاه) لوئیس بونوئل (برای «ملک الموت»)، آلن رنه (برای «هیروشیما عشق من»)، اینگمار برگمان (برای «منبع»)، آندره تارکوفسکی (برای «نوستالژیا» و «ایثار»)، ویم وندرس (برای «پاریس تگزاس)، کریشتوف کیشلوفسکی (برای «زندگی دوگانه ورونیکا») این جایزه را برده بودند

حرمان جنسی از مایه‌هایی است که به‌تمامی در سینمای ایران غایب بوده و هست، جز انگشت‌شمار فیلم‌های پیش از انقلاب که در رأس همهٔ آن‌ها زیر پوست شب (۱۳۵۳) ساختهٔ فریدون گله قرار می‌گیرد. «زیر پوست شب» به‌طرزی جسارت‌آمیز، هم در داستان و هم فرم، از قالب‌های مرسوم سینمای... برعکس، فیلم به‌غایت تحت تأثیر موج نو سینمای فرانسه است که هم در روایت و هم قاب‌بندی به‌شدت وامدار هیروشیما عشق من (آلن رنه، ۱۹۵۹) و فیلم‌های اولیهٔ لویی مال به نظر می‌رسد